هوش مصنوعی: با لب زیبای تو آتشی برپا کردید و این آتش از دل ما برمی‌خیزد و به جهانیان می‌تابد.

هوش مصنوعی: گل‌ها در باغ هستند و چمن سرسبز و زمان شادابی فرا رسیده است، اما ما چرا این‌گونه بی‌دل و بی‌یار هستیم، آیا این را تو می‌پسندی؟

هوش مصنوعی: تنم ضعیف است و دلم غمگین، در حالی که بهار فرارسیده و بلبل از این وضعیت در حال ناله و شکایت است.

هوش مصنوعی: من از گل‌های امسال هیچ لذتی نبردم و دل غمگین تو مرا تا مدت‌ها ناراحت و خسته کرده است.

هوش مصنوعی: من از دوری تو همچون ابری بارانی هستم و تو که به حال من بیچاره نگاه می‌کنی، مانند گلی می‌خندی.

هوش مصنوعی: قسم خورده‌ام که گویی ای دل و دینم، تو در آن قسم هستی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جهان وجود دارد، از درِ تو دور نخواهم شد. تا زمانی که جان در بدن دارم، به همین دلیل ای دل و جانم، وابستگی‌های زیادی دارم.