هوش مصنوعی: باد خوشی از طرف خانه دوست وزیده است، اما او هیچ یاد و اشاره‌ای به ما نکرده است.

هوش مصنوعی: من از پیوستن و اتحاد خوشحال نشدم و هر لحظه با بار غم بر دل من فشار آوردی.

هوش مصنوعی: من به خاطر شاگردی او جانم را فدای او کردم، اما هیچ وقت نتوانستم در او نشانه‌ای از استاد بودن ببینم.

هوش مصنوعی: از روزهای زندگی‌ام فقط غم وجود ندارد و ای کاش که مادر هرگز مرا به دنیا نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر مرا به حال خود رها کنی، مانند خاکی بی‌ارزش می‌شوم که به دست بادها می‌افتد و به زوال می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر مرغ زیرکی وجود داشت، این دل هرگز به دام عشق تو نمی‌افتاد.

هوش مصنوعی: دنیا را با تمام زیبایی‌ها و ویژگی‌هایش دیده‌ام، اما هیچ‌کس مثل تو، که همچون یک پری است، دیده نشده است.