هوش مصنوعی: ای کاش چشمان زیبایت را می‌دیدم، زیرا هیچ چیزی در جهان مثل آن پیدا نمی‌شود. نقش و نگار صورتت در دل و جانم حک شده است.

هوش مصنوعی: دل به خاطر عشق و خواست وصل تو از جان جدا و خسته شده است؛ جان نیز در آرزوی جمال تو از درد و غم به لب و نزدیکی به مرگ رسیده است.

هوش مصنوعی: دل شکستۀ من بارها خارهای دوری را تحمل کرده و هرگز از باغ ارتباط با تو، گلی نچیده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مثل تو، که دل‌ها را می‌رباید و بی‌رحم است، مانند یک پادشاهی است که از هر چیزی که در دست فقرا و نیازمندان است، بی‌خبر و فارغ است. نه دیده‌ام و نه شنیده‌ام که کسی به این شکل وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: آفرینش خداوند به گونه‌ای است که هیچ کس مانند تو را خلق نکرده و تو با هنر و الماس وجودت، جلوه‌ای بی‌نظیر از او را به نمایش گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو نمی‌دانی که این دل خسته از دوری تو، بدون هیچ هزینه‌ای، غم را به جان خریده و به آن تقدیم کرده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که چشمانم روی تو را دید، حس شوق در من ایجاد شد و به گونه‌ای که دل و جانم را از آرزوی عشق تو پر کرد.

هوش مصنوعی: چشم نیمه خمار تو به من زل زده و من از درد جدایی، مانند ابرویت که اندکی خمیده است، تحت فشار هستم.

هوش مصنوعی: ای محبوب من، چشمانم برای یافتن زیبایی‌های دنیا در جستجو بوده‌اند و اکنون در میان همه‌ی خوبی‌ها، تو را برگزیده‌ام.