هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر زیبایی و لطافتش، مانند موهای زیبا و افشان محبوبان، سر بر زمین گذاشته است. در این میان، نرگس با عشق و ارادتش به تو، جان خود را فدای تو کرده و به بردگی عشق تو درآمده است.

هوش مصنوعی: من به وصال تو نیاز دارم، پس مرا با مهربانی نوازش کن؛ چرا که این بنده‌ی بی‌چاره، در دوری از تو ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: به جان تو، دیگر بیشتر از این دل مرا به درد فراق نرسان، همان‌طور که موهای خود را پراکنده نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر شبی دلنشین و گرم به من محبت کنی، با لبی که پر از عشق و شادی است، می‌توانم از ارتباط با دوست و حضور او سرشار از خوشحالی شوم.

هوش مصنوعی: تلاقی عید و شب شادی، همراه با فصل بهار، به زمانی خوش یمن و با بخت خوب اشاره دارد.

هوش مصنوعی: از جان خود برای تو دعا می‌کنم تا همیشه در دو جهان، سایه لطف تو برقرار و پایدار باشد.

هوش مصنوعی: هرکس که تو را در دنیا دوست دارد، خوشحال است. اما حسودان به جایگاه و مقام تو حسادت می‌ورزند و چشم‌شان بر این دو موضوع دوخته شده است.