هوش مصنوعی: غم تو در دل ما نشسته و مثل الف، در آن جا گرفته است، به طوری که دل ما دیگر هیچ‌گاه حوصله‌ی غم را ندارد.

هوش مصنوعی: در مقابل غم تو ایستاده‌ام و دل‌ام را به دست تو سپرده‌ام. در این دنیا فقط شب‌های وصالت را آرزو می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمام شب، خیال تو از دو چشمانم دور نمی‌شود و در عمق دل و جانم جا گرفته است.

هوش مصنوعی: دل در جستجوی آرامشی است و در شب هجران، نگران است و جانش تصویری از زلف‌های تو را در ذهن دارد.

هوش مصنوعی: بوی خوش لباس یوسف را می‌شنوم و چشم یعقوب، که غمگین است، با بوی تو آشنا شده و به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در آرزوی شب وصال تو، عمر گرانبهای من سپری شد. چه بسیار سختی‌هایی که دوری تو بر ما تحمیل کرده است.

هوش مصنوعی: در غم این که نتوانم تو را ببینم، ای عزیزترین، تمام شب با دلی نگران و غمگین مانند دریا، بخت بد را به تماشا نشسته‌ام.