هوش مصنوعی: چرا اینقدر بی‌خیال و بی‌تو هستم؟ تا کی از درد جدایی تو شکایت کنم؟

هوش مصنوعی: از من می‌پرسی حال و روزم چگونه است، اما جانم، ای عزیز، بدون تو از جان خود هم بی‌خبرم و کلافه‌ام.

هوش مصنوعی: به جدایی‌ام بگو که تا کی می‌خواهی مرا در قید نگه‌داری، که آخرش از وصال من نوازی نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: از ناراحتی و غصه من، موهایم را ببین که چقدر به هم ریخته و آشفته شده‌اند، حتی بیشتر از خود من.

هوش مصنوعی: تو هیچ وقت در کنار من خوشحالی نکردی، اما صدها بار به خاطر دوری‌ات به من آسیب زدی.

هوش مصنوعی: اگر با لطف و مهربانی‌ات یک جرعه آب زلال از چشمه‌ات به من بدهی، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی: آیا در صبح زود نسیمی از جانب محبت تو، مرا نوازش خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: در زیبایی‌اش چنان جذاب و فریبنده است که نمی‌توانم به درستی وصفش کنم، زیرا خودم به شدت تحت تأثیر و شگفتی قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: خیال او همیشه با من است و به من آرامش می‌دهد، اما حتی برای یک لحظه هم نمی‌توانم او را در ذهنم داشته باشم.