هوش مصنوعی: نسیم آمد و به همراه خود بوی تو را به من آورد. ای نسیم، جان و وجودم فدای تو باد.

هوش مصنوعی: آه، چه بگویم از خوشحالی و شادی که نسیم نزدیک شدن اویس برای ما به ارمغان آورد.

هوش مصنوعی: ای دوست، وقتی نسیم تو را از سمت صبح (صبا) شنیدم، اشک از چشمانم ریخت و گل‌ها و لاله‌ها و سمن‌ها (گل‌های خوشبو) بر زمین افتادند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بوی خوش زلف تو را استشمام کرده‌ام، دل و جانم به خاطر عشق و شوق تو به شدت آشفته و بی‌قرار شده است.

هوش مصنوعی: عطر نسیم ناشی از موهای تو همه جا را پر کرده است. موهایت را نکن گشوده، که با این کار همه چیز را به هم می‌ریزی.

هوش مصنوعی: واقعا وقتی که نفس‌های انسان‌های دیگر به عطر خودشان می‌بالند، بوی مشک در ختن به آن‌ها طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که به خاطر زیبایی چهره‌ات، موهایت را مانند دَمی به دور گردنم پیچیده‌ام.

هوش مصنوعی: هرگاه که به عشق تو فکر می‌کنم، جانم در رنج است و دل دلزده‌ام از اندوه و غم. تا کی باید این وضعیت را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: من از longing و دلتنگی تو مانند نی که در باد ناله می‌زند، ناله می‌کنم. از دوری تو مانند شمعی در حال ذوب شدن می‌سوزم.

هوش مصنوعی: ای ماه، بیا و روشنی بده به این گوشه تاریک، ای گل، بیا و شادابی را به این باغ هدیه کن.

هوش مصنوعی: اگر نبود این ظلم و ستم تو، روزگار شیرین را به دربار بزرگترین پادشاه می‌آوردم.

هوش مصنوعی: خورشید آسمان، نوری از دین و مذهب است که مردم را در سایه مهر و محبت خود قرار می‌دهد و به عنوان شاهی بر پهنه‌ی زندگی آنها می‌درخشد.

هوش مصنوعی: احمد بهادر، کسی که به خاطر تأیید و حمایت از عدالت شناخته می‌شود، همچون تیرهایی است که به سوی عشق و محبت هدایت می‌شوند.

هوش مصنوعی: سعادتها و خوشبختی‌ها در همه‌جا توزیع شده‌اند و دوباره به سوی او برگشته‌اند و آنجا به عنوان وطن او قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: رستمی که صدایش باعث می‌شود کوه‌های سنگین بلرزد و فرهاد، که معروف به کندن کوه‌هاست، تحت تأثیر قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که دشمن تصمیم به جنگ با تو می‌گیرد، هنر و استعداد تو را به چالش می‌کشد و در ابتدا به فکر ایجاد خطر و نابودی برای تو می‌افتد.

هوش مصنوعی: آن رهبری که هیچ چیزی ندارد، در هیچ زمینه‌ای و به هیچ شکلی هیچ مشابهی ندارد.

هوش مصنوعی: به راستی که ظلم و زورگویی از جایی شروع شد که راه عدل و انصاف به پیشرفت خود ادامه داد و برتری یافت.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، در تو هدف و آرزوی حاجتمندان است، لطفی کن و به من ناتوان نظرم کن.

هوش مصنوعی: بنیاد مکانی که بزرگ‌ترین شخصیت‌ها ایجاد کرده‌اند، ای محل عدل و محبت، آن را آباد کن و ترک نکن.

هوش مصنوعی: چون روز به وضوح نشان می‌دهد که احسان و عدالت تو چگونه است، نشانه‌های محبت و لطف تو به بندگان نیز روشن و پیداست.

هوش مصنوعی: در عدالت مثل محمد، در علم مانند علی، در خلق و رفتار شبیه حسین و از نظر ویژگی‌ها و صفات مانند حسن باش.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که صدایت در دل مردم می‌نشاند و بر زندگی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، زمانی که از وجود تو خبر می‌آید، غم و فتنه‌ها را فراموش می‌کنند و آرامش به جامعه باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: بدون هیچ نشانه‌ای از جانب یمین تو، ستاره‌ی سهیل از سمت یمن نمایان نشد.

هوش مصنوعی: در مسیر ستایش تو، شاعر باید زمان زیادی را صرف کند و در اینجا من برای دعا به تو، کلام خود را کوتاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: باشد که عمر تو به اندازه‌ای طولانی باشد که خیال‌های بلند به دست وهم نرسد و نتواند آن را درک کند.

هوش مصنوعی: ای قدرت بزرگ، به لطف خود در این دنیا ارزشم را بالا ببر تا دیگران نتوانند به ارزش من پی ببرند.