هوش مصنوعی: سالار چین به مدت سه ماه در اندیشه بود که پیش از دیگران به کمالات و ویژگی‌های برجسته‌اش برسد.

هوش مصنوعی: شخصی دستوری داد که نامه‌ای را به بهک برسانند، از ابتدا تا انتهای آن پر از سخنان بی‌مزه و بی‌معنی بود.

هوش مصنوعی: راز تو اکنون به من نزدیک شده است، درست است که آن شخص بدذات و آتشین‌مزاج در پیش تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: چرا وقتی بنده‌ای در دل شاه داری، اجازه می‌دهی دشمنی وارد دل او شود؟

هوش مصنوعی: با وجود تمام تدبیرها و تلاش‌هایی که می‌کنم، نمی‌توانم از وابستگی‌ها و روابطی که با فرزندم دارم، رهایی یابم.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و علاقه‌ام به تو، از جایی که آرامش داشتم دور شدم و به کوه‌ها پناه بردم. اما پس از آن نیز همچنان به دنبال تو هستم و هیچ جا نتوانستم آرام بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی به کسی آسیب برسانی، باید مشکلات و چالش‌ها را یکی یکی حل کنی.

هوش مصنوعی: نگهدار، من به زودی نیروهایی می‌فرستم تا تو بتوانی به این مکان بیایی.

هوش مصنوعی: اگر به جز این نظر فکر دیگری کنی، آتش تندی بر سرت خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای به سمت ما آمد و مانند باد به حضور شاه رسید و نامه را در پیش او گذاشت.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه از محتوای نامه آگاه شد، بسیار شروع به ستایش و تمجید از شخصی که نامه را نوشته بود کرد.

هوش مصنوعی: پیام‌رسان را با لباس نرم و زیبا و پول‌های فراوان و هدایای مختلف راضی کرد.

هوش مصنوعی: همان لحظه که یکی پاسخ نامه‌ای را نوشت، گفت که برای شاه غم و درد با دشمنش وجود دارد.

هوش مصنوعی: این درست است که به حضوری که در کنار شاه دارم، این بنده از زمان‌های قدیم سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: من به آن خانه که ستایشگر مقام و عظمت شهریار است، علاقه‌مند بوده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر از ایرانیان خبری دارید که در سرزمین من گذر کرده‌اند، بفرمایید.

هوش مصنوعی: من نه از زندگی لذت بردم و نه آرامش داشتم، چون سرنوشت و قدرت دشمن، خواب و راحتی‌ام را از من گرفته بود.

هوش مصنوعی: من پیام را به شخص مهمی در چین فرستادم و همچنین نامی برای خودم در این دنیا داشتم.

هوش مصنوعی: اما چه فایده دارد که شب تیره‌ای که ریشه‌اش در بدی‌هاست، مثل باد از اینجا گذر کند؟

هوش مصنوعی: در ابتدای هفته، وقتی متوجه شدم که از این لشکر خبر دارم، نیروهایی برای انتقام فرستادم.

هوش مصنوعی: به دریا که رسیدند، بدون هیچ وسیله یا ابزاری، به علت عدم رؤیت کسی، دوباره برگشتند.

هوش مصنوعی: سردار سپاه را به کشتی برده بود و همچنین بُنِه (چادر یا خیمه) را نیز با خود به همراه داشت.

هوش مصنوعی: به سمت جزیره بسیلا رفت و نزدیک طیهور که رسید، حرف‌هایی را که شنیدم یادآوری کرد.

هوش مصنوعی: اگر آن شاه به من با خشونت برخورد کند، من به‌خوبی آتش را دیده‌ام و می‌دانم که چگونه باید با آن برخورد کرد.

هوش مصنوعی: من از عذاب و سختی‌هایی که بر من وارد شده، چیزی ندارم و از طرف شاه هم چیزی نمی‌خواهم. او هر کاری که خواسته، انجام داده است.

هوش مصنوعی: پیام آوری فرستاده شد و به شاه چین گفت که شب را سپری کرده و آتش را دوباره روشن کرده است.

هوش مصنوعی: آن دل کوچک از وجودش بی‌خبر بوده و به خاطر این نامه‌ی پادشاه شرمنده شده است.

هوش مصنوعی: دشمن به او گفت وقتی بیچاره شدی، بهتر است مثل مرده‌ای باشی که آواره شده است.