هوش مصنوعی: وقتی شهریار از دریا به خشکی آمد، تمام سپاه را دید که در حاشیه دریا قرار دارند.

هوش مصنوعی: دو فرزند طیهور به همراه آن لشکر پیاده شدند و برای سپاه دعا و تحسین کردند.

هوش مصنوعی: دو نفر یکدیگر را در آغوش گرفتند و کنار هم نشسته‌اند، بر روی جاده‌ای صاف و هموار.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه را از قید و بند رها کردند، همه از شادی فریاد و نعره زدند.

هوش مصنوعی: در یک روز، بر سر راهی که دشوار و پر از سنگ‌های سیاه بود، گرد هم آمدند.

هوش مصنوعی: بدان که با زبان می‌توان چیزهای بسیار ارزنده‌ای به دست آورد؛ مانند درهم، پارچه‌های زیبا و دینار.

هوش مصنوعی: هنگامی که شاه رنجور به مسیر نزدیک شد، در دوردست طیهور شاه نمایان شد.

هوش مصنوعی: به هم نزدیک شدند و از وسیله نقلیه پیاده شدند و به همدیگر نزدیک‌تر شدند.

هوش مصنوعی: از طیهور پرسیدند درباره آتشین لب شاه طیهور که پر از زیبایی و ستایش است.

هوش مصنوعی: فرخنده می‌گفت که این روزگار را به خاطر دیدن چهره تو، ای پادشاه، شادمان و خوشبخت است.

هوش مصنوعی: به منزل خودت خوشحال و سرشار از شادی برگشتی، امیدوارم که دل‌های بدبین و شک‌کاو به تو خوشی نرسانند.

هوش مصنوعی: به آتش‌نشان گفت: ای کسی که نام نیک داری، من با دیدن تو خوشحال شدم.

هوش مصنوعی: هر سال از خدا خواستم که امسال قلبم را به عشق او زینت ببخشم.

هوش مصنوعی: چند روز از آن مکان دور شدند و راه را پر از لاله‌های زیبا کردند.

هوش مصنوعی: هر خانه‌ای چیزی برای خوردن و پوشیدن دارد که هر یک به نوعی فراهم شده و در دسترس است.

هوش مصنوعی: همه مسیرها برای لذت‌طلبان و خوشگذرانان وجود دارد تا برای جست‌وجوی خوشبختی تلاش کنند.