هوش مصنوعی: به او گفت: ای دیو، آیا تو رنگ و رویی نداری، مگر اینکه داستان نهنگ را روایت کنی؟

هوش مصنوعی: یک نهنگ از دریا به بیرون افتاد و یک راهنما او را برداشت و همراه خود برد.

هوش مصنوعی: لب‌های او به خاطر سرما خشک و بسته شده است، و ماه دی در حال گذر است، چه در روز و چه در شب.

هوش مصنوعی: او بر شتر سوار شد و خود را به خوبی پوشانید، خورشید به او گرما می‌بخشید و او به آرامی سخن می‌گفت.

هوش مصنوعی: همچنان که تا به حال در کنار دریای عمیق و طوفانی بوده‌ایم، این حالتی است که از خواب بیدار شده است.

هوش مصنوعی: بزرگ به دیدن دریا رفت و همان‌طور که در این سفر پیش می‌رفت، با هدایت‌کننده‌ای همراه شد که بسیار باعظمت و با تجربه بود.

هوش مصنوعی: دو کار خوب است که یکی از دیگری برتر است، اما انسان باید با شتاب به سمت آن برود.

هوش مصنوعی: من بیشتر از آنچه که خودت می‌خواهی، از تو نخواهم؛ اگر که از وجود خودم رها شوم.

هوش مصنوعی: فقط یکی از این دو حالت برای من وجود دارد و هیچ‌گاه نمی‌توانم از راه و اصول خود فراتر بروم.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، اینجا وقت آن است که دندان و چنگ خود را در نظر داشته باشی و آن را درست مدیریت کنی.

هوش مصنوعی: تو در مسیر زندگی، در حالت بی‌حالی و افسردگی بودی که من تو را از زمین تاریک و سخت بلند کردم.

هوش مصنوعی: به تو خورشید بخشیدم تا قوی و نیرومند شوی و از تو دور کردم گزند سرما را.

هوش مصنوعی: نهنگ ستمگر به جوان گفت: از من چیزی نخواه که برای من ممکن نیست.

هوش مصنوعی: من برای تو کاری انتخاب کردم و تو هم برای من کاری انتخاب کن. حالا زمان آن رسیده است که از میان آنها یکی را برگزینی.

هوش مصنوعی: مگر تو نهنگی و من آدمی، چطور می‌توانی از من انتظار داشته باشی که به تو، که در عظمتی چون نهنگ هستی، نگاه کنم و تو را ببینم؟ در واقع، به نوعی نشان می‌دهی که فاصله زیادی بین ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: پس ساروان به او گفت که خود را از دام خطرناک نجات دهد و آزاد کند.

هوش مصنوعی: ساربان که در حال حرکت بود، لحظه‌ای خسته شد و در میان راه، شتری را دید که همزمان در دریا در حال بازی با نهنگی است.

هوش مصنوعی: هر کسی که با افراد نیک‌خوی و درست‌کار رفتار کند، در نهایت از آن بهره‌مند خواهد شد و به خوبی‌هایی دست خواهد یافت.

هوش مصنوعی: این داستان که برای من و تو پیش آمد، هیچ‌کس دیگری نباید تجربه کند.

هوش مصنوعی: اینجا به یادداشتی اشاره شده که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و به پدر و تاثیر او بر فرزندش اشاره دارد. حالا که تو این نکته را می‌خوانی، باید تأمل کنی که پدر چه کارهایی را برای فرزند انجام داده و نتیجه آن چه بوده است.

هوش مصنوعی: در همان شبی که تو به دنیا آمدی، ای نیازمند، در جنگل چین هدیه‌ای آوردند و پراکنده کردند.

هوش مصنوعی: زمانه تو را به خطر انداخت، ولی من توانستم تو را نجات دهم.

هوش مصنوعی: من تو را دیدم و از خاک بر داشتم کسی را که برایم از هر پسری گرامی‌تر و عزیزتر بود.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به اوج رسیدی و برتری خود را بر ایرانیان نشان دادی، تمامی وجودت بر بالا رفت.

هوش مصنوعی: من به تو مقام و قدرت بخشیدم و مسئولیت رهبری و فرماندهی را به تو سپردم.

هوش مصنوعی: من در چشمت دیدم که چقدر بر جهانیان تأثیر گذاشته‌ای و چگونه در میان بزرگان جا باز کردی.

هوش مصنوعی: من تو را از هر آنچه ممکن بود بهره‌مند کردم، اما نه خدای یکتا از این کار راضی است و نه یهودی‌ها رنجیده خاطر شدند.

هوش مصنوعی: من به خاطر امیدی که به تو دارم، به مقام سلطنت رسیدن را برای خودم ممکن می‌دانم و از تو بشارت کامیابی را خواسته‌ام.

هوش مصنوعی: تو بدون اینکه از من بدی دیده باشی، اگر از کسانی که در این جمع هستند، به من بدگویی کنی.

هوش مصنوعی: تو ناگهان به من بی‌اعتنی کردی، مرا خفیف و حقیر کردی و رها کردی.

هوش مصنوعی: تو فرزند من را با شمشیر کشتی، ای کاش که آن را از من نمی‌گرفتید! افسوس که آن را از من جدا کردید!

هوش مصنوعی: وقتی برادر تو از من خواهش کرد که به خاطر من زحمت نکشی، برگرد.

هوش مصنوعی: فردی نه سلاح دارد و نه یار و سپاهی که بتواند در برابر او قرار بگیرد، در نتیجه این وضعیت باعث می‌شود که شیران (مردان شجاع) نیز آسیب ببینند و تحت تاثیر قرار گیرند.

هوش مصنوعی: همانطور که تو سزاوار هستی، آفریننده جهان نیز به وجود تو نیاز دارد و او همچون تو هیچ‌کس دیگری را نمی‌توانست بسازد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو از نژاد و تربیت خاصی برخوردار هستی، و اگر به واقع چنین است، به خوبی توانسته‌ای در میان موجودات وحشی و سرسخت بزرگ شوی.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به کسی اشاره می‌کند که از دیدن او شرم نکرده و به هیچ یک از کارهای خوب او فکر نمی‌کند. به نوعی نشان‌دهنده بی‌توجهی و فراموشی طرف مقابل است.

هوش مصنوعی: تو با کینه و دشمنی به من حمله‌ور شدی، در حالی که من قلبم را پر از محبت و احترام به تو کرده بودم.

هوش مصنوعی: به راستی چقدر زیبا است! آسمان به خاطر تو کاملاً درخشان و پرنور شده است.

هوش مصنوعی: اگر تو به من ظلم کنی و نسبت به خوبی‌هایم ناسپاس باشی، خداوند نیکی‌ها را فراموش نخواهد کرد و آنها را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: به سوی امید می‌دوم و به سوی پناهگاه؛ نه اینکه بگریزم، نه اینکه مبارزه کنم و نه اینکه به سپاه ایران وابسته باشم.

هوش مصنوعی: هر کسی هرچه بخواهد، به خواسته‌اش خواهد رسید. درمانی که می‌جوید از همان سرچشمه می‌آید و دردی که تحمل می‌کند نیز از همان جا نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من مطمئنم که خداوند همواره در زمان مناسب به ما کمک خواهد کرد و روزگار به بهترین شکل تغییر خواهد یافت.

هوش مصنوعی: این تخمه که به معنای دانه یا نطفه است، بیدار کننده‌ای خواهد بود که به شما حزن و اندوه خواهد بخشید.