هوش مصنوعی: زمانه وقتی که به من ظلم کرد، دل من قصه‌ای جدید برای خودش رقم زد.

هوش مصنوعی: من در شهر یک دوست بزرگوار داشتم که به خاطر علم و انسانیتش مورد احترام بود.

هوش مصنوعی: جوانی که هر کس او را ببیند، نام خدا را به زبان می‌آورد و دعا می‌کند.

هوش مصنوعی: به قد و قامت مانند سرو بلند و به جسم و وجود مانند تَهَمْ، به چهره مانند شیر و مانند می درخشان و شگفت‌انگیز هستی.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف مقام و منزلت حضرت علی (ع) و امام حسن (ع) اشاره دارد. به نوعی، اشاره به قدرت و عظمت آنها و وضعیت ویژه‌ای که دارند، به ویژه در مورد جانشینی و نهاد خانواده پیامبر اسلام، دارد. معنای کلی این بیت، بیانگر عشق و ارادت به این دو شخصیت بزرگ دینی است.

هوش مصنوعی: اگر نظری داری، به من بگو؛ من داستانی از شاه چین دارم که می‌خواهم برایت تعریف کنم.

هوش مصنوعی: هر کسی که این نوشته را بخواند، به خوبی و دقت از تلاش و زحمت خود بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: من این نامه‌ی ارزشمند را دیدم که شامل تمام علم، اندیشه و نصیحت است.

هوش مصنوعی: بهار است و زیبایی‌هایی دارد، اما بارانش غمگین و دلگیر است. در عین حال، رنج و ستمی نیز به دل‌ها رسیده است.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم از خداوند جهانیان در این دنیا بیشتر از این مدت زمان را بیابم؟

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که شاعر با استفاده از دانش خود، همه را در قالب نوشته‌ای جمع‌آوری می‌کند و آن را به خانه یا مکان خود می‌آورد. به عبارتی، او قصد دارد تا تمام آنچه را که آموخته و در ذهن دارد، به صورت مکتوب و منظم درآورد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم فضایی زیبا و دلنشین مانند باغی در بهار بسازم و هر چه که زیبایی آن را از بین می‌برد، از آن دور کنم.