هوش مصنوعی: او به خشم آمد و با سپاه خود گفت که غم و اندوه همراه شما باشد.

هوش مصنوعی: هر زمان که به سمت دشمنان می‌روم، آن‌ها را مانند کوه می‌بینم و وقتی به صف می‌آیم، همه با هم متحد و یک‌دست به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: شما مانند گوسفندانی هستید که از دشمن می‌گریزید و به دور من جمع شده‌اید.

هوش مصنوعی: وقتی در میدان نبرد اینطور شجاعت و دلیری از نیو اسب نشان دادید، از من چه انتظاری داشتید؟

هوش مصنوعی: باید در کنار عشق خود، همیشه ثابت و پایدار بمانم.

هوش مصنوعی: زنان شبستان هند به زیبایی و دلربایی شما اشاره می‌کنند و در داستان‌هایشان از شما یاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: کنارنگ گفت: ای پادشاه، مراقب باش که به زبان خود سخت نگیری و دیگران را آزار ندهی.

هوش مصنوعی: رقیب ما انسانی است که از این نبرد هرگز غمگین نشد.

هوش مصنوعی: وقتی آن دیو دوزخ فریاد بزند، تمام اندام هفت‌گانه‌اش به لرزه درمی‌آید.

هوش مصنوعی: درختی وجود دارد که هر شاخه‌اش نمایانگر درد و غم است، همان‌طور که چهره‌اش زشت و ناخوشایند است.

هوش مصنوعی: وقتی او را در میدان جنگ ببینیم، چنگال‌های دشمن و نیزه‌ها به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که او با اسبش به سرعت و قدرت در حال دویدن است، به طوری که حرکتش شبیه به صدای خر و خروشی است. او در این لحظه از انرژی و شتاب زیادی برخوردار است.

هوش مصنوعی: او گفت که از لشکرش چیزی به من نشان دهید، مانند زره و کلاهی که بر سر دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که من او را از دور ببینم، کرکس‌ها را از این دشت دور می‌کنم.

هوش مصنوعی: کسی گفت که آن فردی که در برابر سپاه سوار شده است، خود را به خطر انداخته و با کارهایش را تباه کرده است.

هوش مصنوعی: به رنگ خون زره و شمشیر او، لب‌ها و دهانش مانند لاله‌ای است که به رنگ قرمز درآمده و حالتی بزرگ و پر دهان مانند نهنگ دارد.

هوش مصنوعی: در آن دشت که اسب می تازد، به نظر می‌رسد که گویی گویا حرفی بر می‌گرداند.

هوش مصنوعی: او هرگز در میدان جنگ هیچ رزم و نبردی را نمی‌بیند، بلکه به بازی و نبردهای بی‌مقدار مشغول است.