هوش مصنوعی: وقتی فرستاده به حضور فاروق رسید، از شادی کلاهش را به هوا پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: او در همان زمان به او پاسخ داد و گفت: ای شاه قدرتمند و جنگجو.

هوش مصنوعی: من هر چیزی که بخواهی انجام می‌دهم و برای این آرزو جانم را فدای آن می‌کنم.

هوش مصنوعی: جز اینکه پیش شاه بروم، هیچ چیز دیگری آرامش دل مرا از اندیشه‌های پریشان نمی‌تواند بازگرداند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه ببیند، نمی‌گویم که به خاطر بزرگی‌اش به من ببخشد.

هوش مصنوعی: من دیگر به هیچ چیزی نمی‌اندیشم و در برابر سخنان دیگران خاموش هستم، چون از خشم و فشار قدرت بزرگ رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: به محض اینکه او آنقدر خواهش و التماس را مشاهده کرد، به او رحم کرد و نفس عمیقی کشید.

هوش مصنوعی: فرستاده به او گفت: ای مرد، راست بگو، چون اگر تو نیایی، این کار درست است.

هوش مصنوعی: از تو می‌خواهیم آنچه را که در دل داریم برای ما بفرستی، چرا که ما با این آرزو نامه‌ای را تهیه کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: وقتی که رضایت حاصل شد، فاروق گفت که حالا نمی‌توان گنجی را از او پنهان کرد.

هوش مصنوعی: از میان آن مرزداران هزاران نفر را انتخاب کرد که با تاج و گوشواره زیبا بودند.

هوش مصنوعی: به هر فردی دستور داد که عبیدی (غلامی) با زیبایی و جذابیت خاصی بیاورند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش همچون ماه زیباست و دندان‌هایش همانند قند شیرین است. با یک ناز و اشاره، تمام زیبایی‌ها و جادوها را به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: یکصد اسب تندرو بیاورد، اما هیچ چیز نمی‌توانند به اندازه یک تاج و تخت با ارزش و اهمیت باشد.

هوش مصنوعی: صد شتر که هر کدام طلا بار کرده‌اند، به اندازه همان سیصد شتر از پارچه رنگین و زیبا بار دارند.

هوش مصنوعی: دو فرزند جوان و شجاع داشت، که از نسل بزرگانی مانند پادشاهان بودند.

هوش مصنوعی: آنها را با این خواسته ارسال کردند، چون خواسته لشکر آماده بود.

هوش مصنوعی: پیام این است که ای فرمانروا، تمام خواسته‌ها و آرزوهایت در این زمان به تحقق پیوسته است.

هوش مصنوعی: اگر الآن از این مسیر برگردی و بخشش کنی این دلسوز را، سزاوار است.

هوش مصنوعی: همان پادشاهی که بر او حکمفرما هستم، همان کسی است که از هر بدی دوری می‌کند و به املاک و خانه من پناه می‌آورد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به پادشاهی بروم، زیرا دنیا مرا از این بدبختی نجات داد.

هوش مصنوعی: اگر شاه به من توجه کند، شاید شانس من نیز در این تاریکی به روشنایی برسد.

هوش مصنوعی: زمانی که فرزند امام فاروق (علیه‌السلام) به درگاه خداوند آمد، با ادب و آراستگی تمام نزد او حضور یافت.

هوش مصنوعی: همه فرماندهان شجاع لشکر و کسانی که آلودگی‌ها را از بین می‌برند، به استقبال او آمدند.

هوش مصنوعی: هر کسی که چهره ی ماه را ببیند، حالتی از بی‌خبری و شگفتی در دل و جانش احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: او فرود آمد و به خاک بوسه زد، و در این حال با احساسی عمیق و دل‌تنگی به یاد کسی که به او عشق می‌ورزید، از عشق و یاد او ستایش کرد.

هوش مصنوعی: دستور دادند تا سوار شوند، و شاه با خوشحالی و وقار راهی را در پیش گرفت.

هوش مصنوعی: پس از آن، از فاروق پرسیدند وقتی که هوش و عقل را در چهره‌اش مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: همانطور که جلوتر می‌رفت، دشمنان را به محلی نزدیک پرده‌نشینان هدایت کردند و در آنجا آنها را در اختیار گرفتند.

هوش مصنوعی: وقتی صبح شد، آنچه که آرزو داشتید، مشاهده کردید و به تماشای همه دلرباها پرداختید.

هوش مصنوعی: دل او از دیدار این سرکشان خوشحال شد و برای آنها چیزهای زیادی فراهم کرد.

هوش مصنوعی: یک پیمان در میان پرنیان به نام دلیران و فاتحان بسته شد.

هوش مصنوعی: به او گفت که با قدرت و انرژی بیشتری به کارش ادامه دهد و هر آنچه که خوب و زیبا بود، بر آن افزوده شود.

هوش مصنوعی: او به او گفت: برای تو تلاش کن و خودت را در این کار پیشرفت بده.

هوش مصنوعی: زمانی که آن دلاوران کار خود را به خوبی انجام دادند، هر کسی از خواسته‌های خود بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: سپاه، مانند برگ‌هایی که بهاری می‌شوند، به سمت اندلس حرکت کرد و از آن جا به سوی دیگری بازگشت.

هوش مصنوعی: او به نشستن به شادی مشغول شد و دیگر یاد فریدون به ذهنش نمی‌آمد.

هوش مصنوعی: آن دختران را با زیبایی‌اش در مدت یک سال تمامی دختران را تحت تاثیر قرار داد و دلبستگی‌شان را برانگیخت.

هوش مصنوعی: هر کسی که به این جمع آمد و مورد پسند واقع شد، او را با مشک طلایی‌اش بردند.

هوش مصنوعی: لطفاً مرا ببخشید که دیگر به آن بزرگواران و فرمانروایان اشاره نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که افرادی که از نظر شغف و دلخوابی در وضعیت ناپسند و نامناسبی هستند، در نهایت به همین افراد و چیزهای زشت توجه می‌کنند و به آنان گرایش پیدا می‌کنند. این به نوعی انتقاد از رفتار و انتخاب‌هایی است که ممکن است انسان‌ها تحت تأثیر قرار بدهد.