هوش مصنوعی: در آن جنگل، آن انسان‌ها که همیشه از ترس فرار می‌کنند و دل‌هایشان کسل و لب‌هایشان خشک است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی گذشت تا اینکه شاه چین به سوی جنگ با مهراج رفت، و دلش از کینه پر شده بود.

هوش مصنوعی: در میان مهراجیان، شکست به وجود آمد و هیچ سوار نامداری نتوانست از آن وضعیت فرار کند.

هوش مصنوعی: پسرش در میدان جنگ کشته شد و حالا بر سر تخت پادشاهی بازگشته‌است.

هوش مصنوعی: به خاطر آن درد، مدتی کسانی در چشم دیگران ضعیف و ناتوان شدند و احترامشان کمتر شد.

هوش مصنوعی: او به شدت تلاش می‌کرد تا بداند چگونه می‌تواند با ازخودگذشتگی، اثر خون تازه بر تیغه خنجر را به وجود بیاورد.

هوش مصنوعی: کسی از خردمندان گفت که دختر او همسر جمشید است.

هوش مصنوعی: او دارای دو فرزندی است که مانند ماه درخشان هستند، اما هر سه در سکوت و پنهانی در کاخ شاه زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: نه همه به یکسان می‌توانند روز روشن را ببینند و نه به خاطر ترس از ضحاک، خواب را فراموش می‌کنند.

هوش مصنوعی: به محض این که مهراج سخنان برجسته را شنید، بر محبت و لطف خود به گوینده اضافه کرد.

هوش مصنوعی: او به او هدایای زیادی از جمله لباس، نقره و طلا، همچنین اسب، زین، کلاه و کمربند داد.

هوش مصنوعی: او به آن شخص گفت: حالا که به خواسته‌ام رسیدم، خورشید، نوازنده و رود و جام را خواست.

هوش مصنوعی: کسی نامه‌ای به ضحّاک نوشت و در آن پیام‌های فریبنده و دروغین را بر کاغذ آورد.

هوش مصنوعی: هرچند که دروغ ناپسند است، اما گاهی می‌تواند نجات‌بخش باشد وقتی که در شرایط سختی به کار گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: به راحتی نمی‌توان از راه دروغ پیام واقعی را دریافت کرد. خوشا به حال کسی که کم می‌گوید و اگر هم چیزی بشنود، کم می‌شود.