هوش مصنوعی: بعد از گذشت سه سال، قارن به سن جوانی رسید و فریدون به سراغ او آمد و او را دید.

هوش مصنوعی: فریدون زمین را بوسید و آن را ستایش کرد و بابت این نعمت از او سپاسگزاری کرد.

هوش مصنوعی: او به وفور از او تمجید کرد و از او امید داشت. او نیز پاسخ داد که بله، امیدی وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای قهرمان، تو مرا به آرزویم رساندی، مانند بادی که هر سال به روشنی می‌وزد.

هوش مصنوعی: سران و بزرگانی که در دشواری‌ها و رنج‌ها بودند، به مدت چهل روز بر سر سفره نشسته و به خوراک مشغول شدند.

هوش مصنوعی: او سپاهش را به او داد و با لشکرش به کشورش رفت، و لشکر او شاد و خوشحال بود.

هوش مصنوعی: فریدون با احساس امنیت و آرامش زندگی می‌کرد و راه‌های شر و فساد را از زندگی‌اش دور کرده بود.

هوش مصنوعی: بدن این فرد به خاطر ظلم و ستم، به مدت چهل سال در زنجیر بود و روح و قلب او از این وضعیت خسته و اندوهگین شدند.