هوش مصنوعی: او به سوی شهر ایران رفت و با سپاهی که همراه خود داشت، همه تجهیزات و لوازم را آماده کرده بود.

هوش مصنوعی: تلیمان با کوشش و هدف مشخصی به حضور شاه آمد و خود را به خوبی آماده کرده بود.

هوش مصنوعی: شاه خوشحال شد و با سرعت به مکان نماز رفت.

هوش مصنوعی: او از دل خود برای خدا ستایش می‌کند و به پیروزگر دعا می‌نماید.

هوش مصنوعی: او می‌گفت ای کسی که از حقیقت بالاتر هستی، تو با این آرزو دل خود را زینت بخشیدی.

هوش مصنوعی: من از دنیای تو بهره‌مند می‌شوم و خوشبختی‌ام را از خوشحالی تو می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من از تو به خاطر نیکی‌هایت سپاسگزارم، چرا که تو همواره راهنمای من بوده‌ای.

هوش مصنوعی: تلیمان وقتی که مر کوش را به پیش فریدون آورد، به تماشای او ایستاد و دید که او بسیار بزرگ‌تر از اندازهٔ معمولش است.

هوش مصنوعی: بدان که ای سرکش، زشت رویی تو تعجب آور است؛ اگر تو خوبی و نیکی داشتی، چنین نمی‌نمودی.

هوش مصنوعی: وقتی به دیدار او می‌رفتم، طوری بود که سازگار با خودم، اما او انسانی ستمگر و جویای درد و مصیبت بود.

هوش مصنوعی: به پای او زنجیری بستند و به سمت دماوند حرکت کردند.

هوش مصنوعی: او را به بند و زنجیر در جایی محبوس کردند، همچون ضحاک و دیگران که در اسارت بودند.

هوش مصنوعی: از آن خواسته‌ها هر چیزی که شایسته بود، باید به خزانه صاحب‌سبک دنیا تعلق می‌گرفت.

هوش مصنوعی: پرستنده تمام توجهش را به گنج معطوف کرده و هر یک از گنجینه‌ها را به خسرو سپرده است.

هوش مصنوعی: او هر چیزی که از آن خواسته بود را دوباره به درویش داد و به نیازمندان کمک کرد.

هوش مصنوعی: افراد خوشچهره و زیبا را برای خدمت به بزرگان و شاهان خود آماده کنید.

هوش مصنوعی: شبستان او را به موبد سپرد بزرگان و آن کس که خردمند بودند. به این معناست که در شبستان، بزرگترها و افراد عاقل، او را به دست موبدی سپردند.