هوش مصنوعی: هنگامی که خورشید از افق برمی‌خیزد، مانند پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌کند، نور و روشنی را به اطراف می‌پراکند.

هوش مصنوعی: دو سپاه به میدان جنگ آمدند و صدای آنها مانند طوفان، زمین را لرزاند.

هوش مصنوعی: به راست و چپ، سپاه را منظم کرد و فرماندهی را برای شاه آماده ساخت.

هوش مصنوعی: تبیره (تپانچه یا تبرزین) به زخم شتافت و صدای کوس یا طبل جنگی در دنیا طنین انداز شد، لشکری از گرد چوب آبنوس (چوبی تیره و باارزش) شکل گرفت.

هوش مصنوعی: مردان جنگجو به صدای شیپور و نای به سوی میدان نبرد انگیخته می‌شوند و آماده‌ی رزم می‌گردند.

هوش مصنوعی: خروش و صدا بلند شده است و تاخت و تاز و هیجان به وجود آمده، همچنان که باران تیری همچون زوبین نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: از هر دو طرف جنگ، بسیاری کشته شدند و خون کشور را به شدت آلوده کرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که آن فرد را دید، با گروهی از سواران بزرگ و دلیران چینی مواجه شد.

هوش مصنوعی: نیروهای پنهانی به سرزمین ایران حمله کردند و آنها را به سمت قلب و کانون قدرت سپاه هدایت کردند.

هوش مصنوعی: کسی که قدرت داشت و توانست به دشمنان حمله کند، در میان نبرد، بسیاری را به قتل رساند.

هوش مصنوعی: هر کس از ایرانیان را ببیند، مانند آهو که از گرگ می‌گریزد، از او فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی آن فرمانده سپاه قباد را دید که در حال فرار است، با شتاب و به شدت به او حمله کرد.

هوش مصنوعی: در دل جنگاوران ترس و ناامیدی افتاده است، مانند وقتی که شیر از شکار فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: او عصبانی شد و پرسید شما را چه شده است که از این لشکر گرسنه، دود برخاسته است؟

هوش مصنوعی: دشمن نه دیگر با شمشیر وحشت‌زاست، زیرا از این همه آزار و ستم، دیگر راه فراری باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف حالتی پرداخته می‌شود که یک پهلوان، ناتوان و بی‌دست و پا شده است. او دیگر نمی‌تواند به جنگ برود و مردان رزمجو در اطرافش جمع نیستند. این وضعیت از شکست و ضعف او نشأت می‌گیرد و نشان‌دهنده حالتی از ناامیدی و از دست رفتن توانایی‌های اوست.

هوش مصنوعی: اکنون چه نیازی به خجالت از سلطان بلندمرتبه داریم که ما را خسته کرده است؟

هوش مصنوعی: سواری که در حال فرار بود فریاد زد که بیایید و ما را بزنید، همانطور که دیوانه‌ها رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: در میان لشکری گروهی پنهان شده است که از پشت سر او را با کینه و دشمنی می‌نگرند.

هوش مصنوعی: سپاه بی‌کران به ما حمله کرد و یاران ما را به نابودی کشاند.

هوش مصنوعی: دل چینیان پیروزی را به دست آوردند و با شجاعت و تلاش زیادی به این موفقیت رسیدند.

هوش مصنوعی: سپهبد وقتی چنین پاسخی شنید، گفت که خوشبختی و بدبختی با یکدیگر همراه هستند و ممکن است از فرزند شیطان هم به وجود آیند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، هفتاد مرد را انتخاب کرد و آماده نبرد بر روی میدان جنگ شدند.

هوش مصنوعی: او خود را بر سواران چینی انداخت و با خون لاله‌ها، رنگ زمین را تغییر داد.

هوش مصنوعی: ارتش فریدون با شجاعت زخم‌های قباد را جبران کردند و عدالت را برقرار ساختند.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به نبردی سخت و شدید است که در آن دلاوران با courage و جانفشانی خود، به طور مجازی خون می‌ریزند و از آن، خاک و گل به وجود می‌آید. به عبارت دیگر، این بیانگر تلاش و فداکاری افراد برای پیروزی و استقامت در برابر دشمنان است.

هوش مصنوعی: تمامی خاک به رنگ لاله در آمده است و زمین از خون پهلوانان سرشار شده است.

هوش مصنوعی: به زخم‌هایی که بر بدنم هست، سواری می‌زنم و تلاش می‌کنم تا مانند قباد، دلیر و سخت‌کوش شوم.

هوش مصنوعی: هر زخم که از یال او جاری شد، جان دشمن را از بدنش جدا کرد.

هوش مصنوعی: دو نیروی نظامی به گونه‌ای به هم حمله کردند که آسمان از جراحات آن‌ها غمگین شد.

هوش مصنوعی: زمانی که از نیمروز گذشت، خورشید به صورت کامل در آسمان باقی ماند و همه سواران و اسب‌ها در حالتی ثابت ایستاده بودند.

هوش مصنوعی: سپهبد کوش و قباد در برابر هم قرار گرفتند و مانند باد به یکدیگر حمله کردند.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای بد، تو که با رفتار خودت بد کردید، تا زمانی که قیامت برپا نشود، نمی‌خواهی بمیری.

هوش مصنوعی: دنیا از مشکلات تو رهایی نخواهد یافت، پس تا کی باید این درد را تحمل کنی، ای دیو نالان؟

هوش مصنوعی: امروز استدلال من از تو این است که دنیا به خاطر جراحت دلیران و شیرین‌کاری بزرگان بهتری است.

هوش مصنوعی: وقتی قباد آن سخنان را شنید، فردی خشمگین شد و شبرنگ را به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: آذرگشسب با عزم و اراده و شهامت به میدان آمد و با شمشیرش ضربه‌ای زد و بر پشت اسبش قرار گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی سپهبد از بدن جُدا شد، سختی و رنج بزرگی در دلش احساس کرد.

هوش مصنوعی: یک سرباز پیاده به سوی دشمن حرکت کرد و مدتی با گرز سنگین خود به جنگ پرداخت.

هوش مصنوعی: برو و دوباره تلاش کن، به سختی و با دقت، تا آنکه شمشیر زرین را به کار ببری.

هوش مصنوعی: فرمانده ناگهان شور و هیجان را به پا کرد و با قدرت نیزه را از پشت سر خود به جلو پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: به شانه‌اش ضربه‌ی سنگینی وارد شد به‌طوریکه انگار از زین اسب می‌افتاد.

هوش مصنوعی: به دلیل ضعف و سستی، شمشیر سپهبد از دستش افتاد و او بر اسبی دیگر سوار شد.

هوش مصنوعی: او با صدای دلنشینش ما را به حرکت درآورد و با خود به سفر و گشت و گذار طولانی برد.

هوش مصنوعی: در شب، که تاریکی بر همه چیز حاکم می‌شود، مردم نتوانستند به یکدیگر برسند و در این شرایط، خواب برایشان دشوار و سنگین شد.

هوش مصنوعی: دو گروه از یکدیگر جدا شدند و سالار و شاه به عقب بازگشتند.

هوش مصنوعی: همه‌ی سرکشان و گردن‌کلفتان به دور کوش آمده‌اند تا از سفره و خوراک خوشمزه بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: امروز در نبرد، برای من مانند یک جشن و شادی بود.

هوش مصنوعی: سردار ایران به ما حمله کرد و ما با تمام قدرت از جان خود دفاع کردیم.

هوش مصنوعی: در زیر سایه او، به خاطر سنگینی بارش، دلی پر از غم پیدا کردم.

هوش مصنوعی: وقتی قوی‌ترها سست و خسته شدند، او از شمشیر ما بی‌هزینه و به راحتی فرار کرد.

هوش مصنوعی: یارانش ناگهان به سرعت به جلو رفتند و بار سوارانش را برداشتند.

هوش مصنوعی: کینه‌ای که به دل داشتم از بین رفته است و اگر روز دیگری او را دوباره ببینم، دیگر این احساس را نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: من او را با یک ضربه به زمین می‌زنم و دل لشکر را از شدت درد به تپش وادار می‌کنم.

هوش مصنوعی: او تا نیمه شب با لبخند و شادمانی، جمع را به بازی و سرگرمی دعوت کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که خواب و شراب برطرف شد، افرادی که به ایجاد کثیفی و ناپاکی معروف بودند، به سمت خیمه رفتند.