هوش مصنوعی: به او گفت: ای راهنما، خوب است که تو ما را آزمایش کنی.

هوش مصنوعی: هر سوالی که داری بپرس و پاسخ را گوش کن، زیرا با این کار شادی تو بیشتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر امروز در این جمع بتوانی جوابی از من بگیری که دلخواه تو باشد، خوشحال می‌شوم.

هوش مصنوعی: برای فردا به فرزانه ما بگو که همه‌ی علم و دین را از او بپرسید.

هوش مصنوعی: مردی ضعیف و ناتوان است که زمانه او را به زانو درآورده و درازای عمرش را به تنگی فکرش محدود کرده است.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که در وجود انسان چه دیوی وجود دارد که این‌قدر غم و اندوه به همراه دارد.

هوش مصنوعی: هر کس که نتواند دلش را از یاد کسی بگرداند، در دل او همیشه باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: او گفت که در این دنیا، دیوان و نیروهای غیرعادی پاسخگو هستند و انسان‌ها در این دنیا به نوعی سرگردان و بی‌خبر از واقعیت هستند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، احساس نیاز و آز و حسادت وجود دارد. همچنین، سخن‌چینی و دورویی، خشم و عجله نیز از ویژگی‌های انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: در این جهان، دیگر جای ننگ و انتقام و ناسپاسی نیست؛ همه این بدی‌ها نشانه‌ای از شیطان هستند.

هوش مصنوعی: در این بیت، گوینده از کسی سوال می‌کند که در این گروه کدام یک از آنان خوشحال است، و او جواب می‌دهد که هیچ‌کس خوشحال نیست و تنها با کینه و دشمنی کنار هم هستند.

هوش مصنوعی: کدام یک بیشتر در غم است؟ نیاز، آن که همیشه غمگین‌تر است.

هوش مصنوعی: کدام یک از ما بدبخت‌تر است؟ آنکه در تمام سال با حسادت زندگی می‌کند و همیشه در غم و اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: با چه کسی به دشمنی و مبارزه می‌پردازد؟ پاسخ این است که شرم بر کسی که با هر فردی بر سر دشمنی و کینه‌جویی آغاز کند.

هوش مصنوعی: سوالی در مورد شخصی سرشناس و تاثیرگذار است که هر ساله اسبش را زین می‌کند و به میدان می‌آید. این نشان می‌دهد که او فردی است که همواره در میدان نبرد یا رقابت حاضر است و قدرت و شجاعتش بر جایگاهش تاکید دارد.

هوش مصنوعی: از کسی که زیان بیشتری به خود و دیگران زده است، سوال می‌شود که کیست؟ و پاسخ این است که آن فرد، فراموشکار است و ذهنش خالی و تهی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: آیا کسی فریبنده‌تر و بدگمان‌تر است؟ یکی از دیوها گفت که دو رویی نام دارد.

هوش مصنوعی: کدام شخص را می‌توان ناسپاس‌تر از دیگران دانست؟ کسی که هیچ گونه نعمت یا برکتی ندارد و در عین حال شکرگزاری هم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که از یک مرد دین پاسخ صحیحی دریافت کردی، به دنبال راه حل‌های بهتر و باریک‌تر باش.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای سرپرست نیکو اندیش، همه پاسخ‌ها به موقع و مناسب رسیده است.

هوش مصنوعی: یکی از سوالات دیگرم این است که اگر پاسخ آن را می‌دانی، بگو.

هوش مصنوعی: به مردم چه چیزی داده است آن خداوندی که این چند دیو را از او دور کرده است؟

هوش مصنوعی: جواب داد که هفت چیز وجود دارد و هشتمی را نمی‌یابی که مانند آن باشد.

هوش مصنوعی: اندیشه، آگاهی، امید و هنر همگی نشانه‌هایی از دین و خوشبختی هستند که به زندگی معنا می‌دهند و انسان را به شادی می‌رسانند.

هوش مصنوعی: انسان با عقل و دانایی که نیکوکار و پاک است، می‌تواند با تیزبینی و بینش بالای خود، کارها را قبل از انجام آن‌ها در دل ببیند و درک کند.

هوش مصنوعی: وقتی که این هفت چیز در دل انسان جا بگیرد، روان انسان از دنیای مادی جدا می‌شود و دیوانگی از او دور می‌گردد.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که هر یک از این افراد چه وظیفه‌ای دارند و کارشان چیست، که بدن فرد پرهیزگار چگونه به این مسائل مرتبط می‌شود؟

هوش مصنوعی: پاسخ داد که باید به قدری باهوش باشی که بدن از بدی‌ها حفظ شود و دوری کند.

هوش مصنوعی: افراد گناهکار به خاطر کارهای نادرست خود، از آرامش و آسایش دور می‌شوند و در نهایت، سخنان بی‌محتوا و نادرست از آن‌ها می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ کس بدون علت یا دلیلی نمی‌تواند با مشکلات و سختی‌ها کنار بیاید، و دل آدمی نیز نمی‌تواند در مکانی نامناسب آرام بگیرد.

هوش مصنوعی: دنیا را به خوبی سپری کرده و در پایان، همه خوب و بد را از خود دور می‌کند.

هوش مصنوعی: انسان باید از میان کارهای مختلف، راه درست را برگزیده و انتخاب کند، زیرا هیچ کس به طور قطع نمی‌داند کدام راه صحیح است.

هوش مصنوعی: او هر کاری را به دقت می‌نگرد و می‌داند که چیز با ارزش و خالص را از چیز بی‌ارزش و کم‌ارزش تمیز دهد.

هوش مصنوعی: کارهایی که خداوند سرنوشت آنها را تعیین کرده، هیچکس نمی‌تواند آن را تغییر دهد. بنابراین، باید در دل خود را آرام کنیم تا روح‌مان آرامش داشته باشد و ناراحت نشود.

هوش مصنوعی: انسان‌های خردمند نباید فقط به ظاهر و ظاهر‌سازی افراد دیگر توجه کنند؛ بلکه باید به عمق و ارزش‌های درونی آنان نگاه کنند. این معیار درستی و نادرستی آنها را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: انسان باید تلاش کند که از کارهای ناپسند دوری کند و به سمت کارهای خوب و درست برود.

هوش مصنوعی: مردی که به ظاهر و رفتار خود اهمیت می‌دهد، باید از گفتارش نیز مراقبت کند و آن را مرتب و زیبا کند.

هوش مصنوعی: تن انسان از رسیدن به آرزوهایش جلوگیری می‌کند، زیرا همین آرزوها بزرگ‌ترین دشمن او هستند.

هوش مصنوعی: دیگر به امید و آرزو گوش بسپار که باید بر ناامیدی گریه کرد.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی پس از این دنیا امید داری، باید به سمت انجام کارهای نیکو بروی.

هوش مصنوعی: با احتیاط و با نیکی با دیگران رفتار کن و در همین مسیر پیش برو تا در آینده روزگار بهتری داشته باشی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از ناامیدی بهره‌ای نمی‌برد، زیرا آنچه برای او سیاه و تاریک است، در واقع همان واقعیت و وضعیت اوست که به شکل دیگری هم نمی‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: ای مرد نیک، به کارهایی که سبب خوشنودی توست توجه کن تا از مشکلات و دردسرهایی که ممکن است به وجود آید، دوری کنی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به سمت تو می‌آید، چه در ظاهر و چه در باطن، باید از آن خوشحال باشی و از آن راضی باشی.

هوش مصنوعی: از بی‌صورت و بی‌چهره، هیچ کاری انجام نده و به چهره‌ای که کمتر یافت می‌شود، هرگز فکر نکن.

هوش مصنوعی: وقتی که کاری به سرعت و مانند باد یا ابر می‌گذرد، دیگر به تو باز نمی‌گردد، بنابراین بر آن افسوس نخور.

هوش مصنوعی: کدام هنر بهتر است ای اندیشمند پاک، از خوشحال بودن در باغ خداوند؟

هوش مصنوعی: خوشحالی یک فرد نمی‌تواند به خواب خوب او کمک کند، ای پیر، گردنت را به خاطر آن خم نکن.

هوش مصنوعی: کار دین متفاوت و حساسی است؛ باید با دقت و حساسیت پیش رفت. به‌ویژه باید توجه داشته باشیم که زندگی و اعمال ما می‌تواند ما را به مرگ و گناه نزدیک کند.

هوش مصنوعی: نگاه کن ببین این بدن تاریک چه سرنوشتی دارد؛ آیا راهی به سوی خداوند پیدا می‌کند یا به سوی شیطان می‌رود؟

هوش مصنوعی: بدان که شخصی تلاش می‌کند که در هر دو دنیای ظاهر و باطن به او پاداش داده شود.

هوش مصنوعی: اگر می‌دانی که دو کاوند (دوکار خوب) برای خودت وجود دارد، باید از خودخواهی فاصله بگیری و به سمت آن‌ها بروی.

هوش مصنوعی: از تنبلی دوری کن، اگر مدام در جا بزنی و هیچ قدمی برنداری، هیچ دستاوردی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: خودرأیی و ظلم کردن بر دیگران در بهشت جایی ندارد و از آتش عذاب دور می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که آدمی با خودخواهی و خودکامگی رفتار کند، تمام ناهنجاری‌ها و مشکلات به درون او نفوذ می‌کنند.

هوش مصنوعی: یک دیو بزرگ و خودخواه وجود دارد که فقط به خواسته‌ها و منافع خودش توجه دارد و هیچ آشنایی با خرد و دانایی ندارد.

هوش مصنوعی: او به دیگری گفت: ای کسی با نام نیک، کدام یک از این هنرها را برتر و بیناتر می‌دانی؟

هوش مصنوعی: خرد به ما می‌گوید که بینش آن از هر نوع دانشی برتر است، مانند شبانی که مراقب گله‌ای از دام‌ها و هنرهاست.

هوش مصنوعی: آگاه و هوشیار، بیشتر از عقل و خرد ندیدم. نمی‌دانم چه چیز خوب است و چه چیز بد.

هوش مصنوعی: کسی که اندکی از خرد و دانش برخوردار باشد، می‌تواند به مرور زمان رشدی پیدا کند و به موفقیت‌هایی دست یابد.

هوش مصنوعی: کدام یک از شما بهتر است و ناپخته، به او گفت که خیمه‌اش را آراسته است.

هوش مصنوعی: کسی که خیمه‌اش مرتب و آراسته است، دل دیو هم نمی‌تواند به او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: چه کسی است که در ثبات و پایداری به اندازه او باشد؟ او گفت که خوشحالی و رضایت پایدار است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو از لطف و کمک خداوند خوشحال شدی، بدون شک هر دو دنیا برای تو فراهم است.

هوش مصنوعی: زندگی برای کسی که راضی و خوشحال است، دلپذیر و شیرین است، اما کسی که در دلش آتش حسرت و ناامیدی دارد، هرگز نمی‌تواند از زندگی لذت ببرد.

هوش مصنوعی: کدام یک از دو چیز آهسته‌تر است؟ او پاسخ داد: امید، چون بید از وزش باد می‌لرزد.

هوش مصنوعی: در این جهان پر از غم و درد، باید به امید و آرزوی دنیایی بهتر زندگی کرد.

هوش مصنوعی: روزهای خزان را پشت سر می‌گذارد و به عطر و زیبایی بهار دست می‌زند و به دنبال گل سرخ می‌گردد، بدون آنکه از خراش‌های خار بترسد.

هوش مصنوعی: شب سیاه و زشت که تاریکی و ناامیدی دارد، به سختی سپری می‌شود و انسان در انتظار روزی روشن و بهتر است.

هوش مصنوعی: موبد به خاور گفت که خدای امید، به این دنیا به پا ایستاده است.

هوش مصنوعی: کدام یک از این چندین چیز، روح را بیشتر آزرده می‌کند؟ جواب داد: باز هم.

هوش مصنوعی: کسی که بالاخره فهمیده و آگاهی دارد، از همه چیز باخبرتر است. اما اگر کسی درک درستی نداشته باشد، حتی با وجود چشم و گوش خود، چیزی را نمی‌بیند و نمی‌شنود.

هوش مصنوعی: بهتر است به مرد بگوییم کدام هنر ارزشمندتر از دانش است، چون دانش از هر چیز دیگری باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: هر کس که دارای دانش و معرفت باشد، قطعاً سرش از دیگران بالاتر خواهد بود و مقام او فراتر از آسمان‌ها خواهد بود.

هوش مصنوعی: به او گفت: کدام گوهر ارزنده‌تر است که از آن، گوهر مردان بهتر باشد؟

هوش مصنوعی: او به او گفت: نیکی و善‌خواهی در دل مانند گوهری است که از عشق و محبت می‌درخشد و مانند ستاره‌ای روشن است.

هوش مصنوعی: در بین مردان با فضیلت، به دنبال کسی نگرد که از تو خوشصدا و دلنشین‌تر باشد و به خوبی سخن بگوید.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که از میان نام‌ها کدام یک بهتر است، او پاسخ داد: به جز نام نیک و نیکو، چیز دیگری را مد نظر نداشته باشید.

هوش مصنوعی: وقتی کار خوبی انجام بدهی، بدون شک مردم به خوبی تو اشاره خواهند کرد و نام تو را به نیکی خواهند برد.

هوش مصنوعی: روان انسانی را غم و دشمنی آزار می‌دهد. چه چیزی است که باید از آن در تن و جان خود اندوهگین باشیم؟

هوش مصنوعی: جواب داد که کارهای نیک باید مورد قبول همه افراد با عقل و درک باشد و کارهای بد هیچ‌کس را خوش نمی‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی پاسخ درست از آن انتخاب به دست آمد، گل بر طبق دستور پادشاه به زیبایی شکفت.

هوش مصنوعی: از خوشحالی برخاست و از جایش بلند شد و به سمت او رفت و دستش را بوسید.

هوش مصنوعی: او به من گفت: ای بزرگِ نیکوکار، با پاسخ دادن به من، تمام زحمت‌هایم را جبران کردی.

هوش مصنوعی: من پاسخ خوبی از تو دریافت کردم که از دنیا فقط تو را آرزو کرده‌ام.

هوش مصنوعی: امیدوارم از دستورات الهی به من پاسخی بدهد که چندین بار به یاد من بیفتد.

هوش مصنوعی: شادی از آن جمع برخاست و دوباره به سمت شب دیر هنگام رفت.