هوش مصنوعی: روزی کسی از نزد سلطانی بیرون رفت و ناگهان صدای فریادی از مردی به گوش رسید که درخواست کمک می‌کرد.

هوش مصنوعی: شبرنگ را برانگیختند تا ببیند در آن مکان چه اتفاقی افتاده است که صدای ناله و اندوه را می‌شنود.

هوش مصنوعی: دو نفر را دید که شور و شوقی برانگیخته‌اند و به جوانی که درگیر یک موضوع است، نزدیک شده‌اند.

هوش مصنوعی: از جوان بپرسید که چه گناهی کرده است، که به این حال و روز افتاده و درخواست کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: ستمکار گفت: ای کسی که از نژاد بهتر و برتر هستی، برآی که جاسوسانی در بین ما هستند.

هوش مصنوعی: بدون شک یکی از دوستان تو کسی است که در زندگی‌اش مانند دژی مستحکم، از آسمان حمایت می‌کند.

هوش مصنوعی: گناه کرد و در کار ما به خاطر کینه‌ای که از جمشید دارد، مثل آتش با ما برخورد کرد.

هوش مصنوعی: او را به سوی شاه می‌کشانم تا در برابر تختش به خاک بیفتد و خُسِت‌شود.

هوش مصنوعی: او خشمگین شد و شمشیرش را از میان بیرون آورد و سر آن دو نفر را از بدن جدا کرد.

هوش مصنوعی: جوان به سرعت وارد جنگل شد و از دیگران پرسید که دلیل این جنگ و آشفتگی چیست.

هوش مصنوعی: ستمدیده در اینجا به خداوند پناه می‌برد و می‌گوید که مردی که از نعمت‌ها و کرامت‌های تو بهره‌مند است، به خوشبختی رسیده است. این بیان نشان‌دهنده این است که فضل و رحمت خداوند سبب سامان‌یابی و خوش‌اقبالی انسان‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون که جانم را به من بازگرداندی، چرا چیزی را از تو پنهان نگه دارم؟

هوش مصنوعی: مرا در اینجا به روش‌های مختلف راهنمایی کرده بودند و توصیه‌های زیادی به من کرده بودند.

هوش مصنوعی: مردی از کوه به او خبر داد که گروهی از ایرانیان در حال سرکشی و شورش هستند.

هوش مصنوعی: در دل جنگل، جهانی با آرامش زندگی می‌کند و به سختی روزگار می‌گذرانید.

هوش مصنوعی: به من گفتند برو و از وضعیت آن‌ها بپرس تا ببینی که چقدر نیروی کار و امکانات و ملاقات‌هایشان چگونه است.

هوش مصنوعی: اگر ایرانیان هستند، به درستی از ایران سوارانی به سوی ما بفرستند.

هوش مصنوعی: من از دزد در پی کار خود هستم و در این جنگل به دنبال پهلوانان می‌گردم.

هوش مصنوعی: مردان شاه به من خبر دادند که هنوز به جنگل نرسیده‌ام و در مسیر مانده‌ام.

هوش مصنوعی: او خندید و به آرامی او را نوازش کرد و یک بار دیگر به او محبت و توجه نشان داد.

هوش مصنوعی: او از سلکت پرسید که این مرد کیست؟ مشخصات او چگونه است و جایگاهش به چه شکل است؟

هوش مصنوعی: او گفت که مرد، مردی است یگانه و بی‌نظیر در زمان ننگ و هنگام نبرد.

هوش مصنوعی: در بالای کوه دژی برپا است که جز خدا هیچ چاره‌ای برای آن نمی‌داند.

هوش مصنوعی: پادشاه واقعی فقط اوست و هیچ کس دیگری مانند او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از ایدر پرسید که راه رسیدن به کوه دماوند و آن مکان کجاست؟

هوش مصنوعی: به او گفت: اگر جوان باشد، می‌تواند در مدت سه روز از اینجا برود.

هوش مصنوعی: او به او گفت: اگر به راستی فکر خوبی داشته باشی، می‌توانی ما را به راهی درست هدایت کنی.

هوش مصنوعی: من از خواسته‌ام برای تو می‌بخشم تا کارهایت خوب و مرتب شود.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای کسی که نمونه‌ای از انسانیت را نمی‌شناسم که به خوبی تو باشد.

هوش مصنوعی: من از کار بد دور شده‌ام و اگر این‌گونه نبود، حتماً از زندگی سیر می‌شدم.

هوش مصنوعی: جهان‌جوی، فرمان‌دهنده را فراخواند و هر چیزی را که شنیده بود، با او در میان گذاشت.

هوش مصنوعی: به او گفت: با این مرد ستمدیده سخن بگو، تو هم باید خودت را در زحمت بیندازی.

هوش مصنوعی: برو و به نزدیک محل انتخاب برو، به کوه برو و او را از میان جمعیت ببین.

هوش مصنوعی: به اطراف خود نگاه کن و ببین که او کجا قرار دارد؛ از دانایی و نظر او سوال کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی مهربان و خداترس باشد، عاقل و آرام است و دست به کار نیک می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر دایگی برای پرورش و بزرگ کردن او وجود داشته باشد، فریدون را به یل (جنگجو) می‌فرستم تا به او کمک کند.

هوش مصنوعی: اگر از خداوند آگاه است، پس به آن یل (جوانمرد یا پهلوان) اعتماد کنم و از این موضوع اطمینان داشته باشم.

هوش مصنوعی: وقتی کارهای فریدون به پایان برسد، دل از افکار و اندیشه‌ها آزاد و آرام می‌شود.

هوش مصنوعی: من آماده‌ام که برای تو در هر کجا و به هر شکل که بخواهی، ظاهر شوم یا در خفا بمانم.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز آنچه خداوند پاک بخواهد، نخواهد بود؛ هر آنچه او اراده کند، همان می‌شود و نه چیزی بیش از آن و نه کمتر.