هوش مصنوعی: در زمانی که فرارسیدن بهار احساس شادمانی در دلش ایجاد کرد، او از این داستان خوشحال شد.

هوش مصنوعی: شب فرا رسید و آن‌ها با همدیگر بودند، و بذر شادی را که نشانه خوشحالی است، کاشتند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه خسرو، فرود آمد و بار را برداشت، وقتی که از این موضوع مطلع شد، شهریار خوشحال شد.

هوش مصنوعی: شب و روز همیشه کنار او بودی و او را تنها نذاشتی، زیرا برایت همچون جان ارزشمند و عزیز بود.

هوش مصنوعی: زمین به شکلی مستعد و حاصلخیز مانند تخمی که در دل خاک قرار دارد، نیازمند زحمت و تلاش است تا بتواند شکوفا و پرورش پیدا کند.

هوش مصنوعی: زمانی که نه ماه و روزی دیگر گذشت، آن تخمی که گذاشته شده بود، به دنیا می‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که تهدید و خطر پیش می‌آید، انسان‌ها به کمک و حمایت از یکدیگر می‌پردازند و در این شرایط، افراد ثروتمند به فقرا و نیازمندان کمک مالی می‌کنند.

هوش مصنوعی: یک بچه زیبا و ناز به دنیا آمده که مانند آهو خوشحال و شاداب است، او طوری درخشان و روشن است که می‌تواند تاج و فخر ماه را نیز تحت تاثیر قرار بدهد.

هوش مصنوعی: از چهره‌اش باغی پر از گل لاله به وجود آمده، رنگش چنان زیباست که حتی کوه‌ها و سنگ‌ها نیز از نور و روشنی آن دل‌انگیزتر به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی کودک یکساله مانند برف سفیدی است که بر روی برف دیگری لکه‌های قرمز رنگی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: خبر خوشی آمد و مردم با شادی به سمت آتش نشانه خوشحالی خود رفتند و احساسات و شادمانی‌شان را ابراز کردند.

هوش مصنوعی: جهانگرد به طور موقت از سفر بازایستاده و در میان آفتاب به خواب رفته است و از خوردن و نوشیدن نیز غافل شده است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که صدای خوش خبری را شنید، دید که زمان تولد او فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: طالع او همانند شیر است و آفتاب، به معنای این است که نه در آرامش و نه در سرعت، هیچ مشکلی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زحل متوجه شد که دشمنش در اثر رفتار و کردار خود، از روح و جسمش دور شده است.

هوش مصنوعی: زهره در خانه‌ی آرزوها به زیبایی و خلوص از دل مشکلات و آسیب‌ها بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: در او، امید به خانه‌ای وجود دارد که در آن کسی با آرامش و بدون خصومت و بی‌عدالتی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: شخصی با دقت و زیرکی به جنگی نگاه می‌کند و می‌بیند که دشمنش در حال تحمل درد و رنج است.

هوش مصنوعی: از آن ستاره‌های خوشبخت، جان آتشین پیدا کرد که هیچ کس از شاهان به این خوبی نبوده است.

هوش مصنوعی: گناه کاری دو سر دارد که هر کدام به نوعی راز و باعث بروز مشکلات می‌شود؛ زیرا باید هر دو جنبه آن به درستی آشکار شود.

هوش مصنوعی: زمانی که او در سرنوشت خود آن کمبودی را مشاهده کرد، از این رو شاهی که از نظر نسب عالی بود، به اندوه و ناامیدی افتاد.

هوش مصنوعی: او در دلش به خود می‌گوید که وقتی از این دنیا برود، چه وقفه‌ای باید داشته باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است که من در این دنیا با نامی بزرگ و شایسته باقی بمانم.

هوش مصنوعی: من نامی دارم که اگر زنده بماند، می‌تواند جهان را از مشکلات و خطرات نجات دهد.

هوش مصنوعی: پادشاه سرافراز به سمت کودکی رفت و با شادی به چهره‌اش نگاه کرد.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند خورشید درخشان است و در چهره‌اش نشانه‌های شکوه و عظمت جمشید را می‌بینم.

هوش مصنوعی: بخندید و گفت که این شادی و فرح، دنیا را زیباتر و پربارتر می‌کند.

هوش مصنوعی: فریدون به خاطر این پیشگویی، بخاطر دیدار او، باعث شادی مردان و زنان شد.

هوش مصنوعی: در همان روز از میان زنان ایرانی کسی را جستجو کرد که از نظر زیبایی و ویژگی‌های درونی، دارای پاکی و ارزش‌های بالا باشد.

هوش مصنوعی: هر چند سالی شیرهایی به دنیا آمدند، اما فریدون در سال چهارم سر خود را بالا برد و به‌خود اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: شبی، آتش‌نشان خوشحال و سرمست در خواب بود، که ناگهان در دل شب از جایش ترسان و مضطرب برخاست.

هوش مصنوعی: او دستور داد که بر او سوار شود و به او گفت: سخنان من را به خاطر داشته باش.