هوش مصنوعی: وقتی آتش از شهر بسیلا خارج شد، از چشم مردم زن و مرد، خون ریخت.

هوش مصنوعی: جوانان به خاطر غم و ناراحتی شدید، دلشان زار و شکسته شده است، و زنان به دلیل ترس و نگرانی، در حال گریه و زاری هستند.

هوش مصنوعی: صدای بلندی از خیابان‌ها و مناطق به گوش می‌رسد، به گونه‌ای که غم و اندوه دل از آسمان عبور می‌کند و در دشت پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام خواهران رنگارنگ، در حال رقص و شادی هستند و بر گل‌ها و نرگس‌ها با حالی نیمه مست دست می‌زنند.

هوش مصنوعی: سرافراز و بلندمرتبه، طایفه و خانواده‌اش نیز از همان اصالت و بزرگی برخوردارند و هر کسی که از او به دنیا آمده باشد، همانی است که او بوده است.

هوش مصنوعی: نوچالان به سمت دریا آمدند، مثل ابرهای بهاری که با چشم‌هایی پر از اشک و شوق به دیدار منظره‌ای زیبا می‌آیند.

هوش مصنوعی: هر کسی از درد دیگران اشک می‌ریزد، اما فقط خود آن کس می‌داند که چگونه از درونش می‌گرید.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، او هر دو را در آغوش گرفت و با عشق و احساس از آن‌ها بسیار بوسید و به شدت گریه کرد.

هوش مصنوعی: شما را به خداوند می‌سپارم و می‌گویم همراه شما همیشه امنیت و ایمنی باشد.

هوش مصنوعی: جهانگردی به پادشاه، ستایش و تقدیر کرد و سپس زیبایی و شکوه زمین را نوازش کرد.

هوش مصنوعی: آنها سوار کشتی شدند و شاه به خانه برگشت. در این مسیر، بادی خوش و دلنشین وزیدن گرفت.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، ناخدای باتجربه و دانا کشتی را با عمل و کردار صحیح به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: همه بادبان‌ها را بالا زدند و جزیره را در عرض یک هفته ترک کردند.

هوش مصنوعی: خداوند او را محفوظ نگه‌داشت و اجازه نداد که بدون نیرویی (باد) به سرانجامی برسد.

هوش مصنوعی: کسی که از حمایت خداوند بهره‌مند است، نه در آرامش مطلق به سر می‌برد و نه در ناملایمات شدید، بلکه در هر حالت استقامت و آرامش دارد.

هوش مصنوعی: شخصی که کشتی‌ران است، به مدت پنج ماه در راه بود و نه استراحت کرد و نه مشکلات راه را تحمل کرد.

هوش مصنوعی: از سمت چپ کوه قاف، چیزی پدیدار شده که مانند یک نبرد با آسمان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: ابرهای بزرگی که مانند کوه هستند، به آرامی حرکت کردند و چهار ماه به همین گونه گذشت. تا این که ده ماه از روزگار گذشت.

هوش مصنوعی: گروهی انبوه و بزرگ به نزدیکی یأجوج رسیدند و مانند کوهی بلند بودند.

هوش مصنوعی: کسانی که در بالای کوه ایستاده بودند، مانند مورچگان کشتی را دیدند و شور و هیجان به پا کردند.

هوش مصنوعی: در آن کوه و دریا صدای بلندی به گوش می‌رسد، همان‌طور که در بهار، باد در باغ‌ها وزیدن می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پرسید از ملّاح که این چه غوغایی است، چرا این همه آدم مانند مور در حال رفت و آمد هستند؟

هوش مصنوعی: ملّاح پیر پاسخ داد که او از این مرزِ یأجوج به راحتی عبور می‌کند، مانند تیر که به سرعت پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: این موجود (حیوان) توانسته این کوه و دشت را بپیماید، بیایید تلاش کنیم تا زودتر از این مکان عبور کنیم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هیچ موجودی در دنیا نیست که از این موجود خاص برتر باشد و برتر بودن آن در زمین برای همه مشهود است. جهان آفرین (خداوند) هیچ مخلوقی را از او بالاتر قرار نداده است.

هوش مصنوعی: اگر دریا آب نداشت، ماهی هم نمی‌توانست از خود چیزی بدهد.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر این افراد آسیب دیده است، ولی کسی نمی‌داند که این آسیب‌ها چقدر بوده و چه مدت طول کشیده است.

هوش مصنوعی: به ناگاه این دنیا با وجود این مردمان بد و بی‌رحم و از خود گذشته ویران شد.

هوش مصنوعی: بیش از صد بار، از آدمی وجود دارد که نه خوبی را می‌شناسند و نه رفتار انسانی را درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: این کشور بزرگتر از هفت کشور دیگر زمین است و به این موجود، زندگی و روحی از جانب خالق بخشیده شده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که منبعی که از آن روزی و نعمت به دست می‌آید، از دریا و کوه قاف نیست و بنابراین، بر اساس تصادف و بی‌مبنا بودن است، ای شاه.

هوش مصنوعی: او این را گفت و کشتی را به حرکت درآوردند. دوباره مسیر دو ماهه را در پیش گرفتند.

هوش مصنوعی: آنها که از خود هیچ ندارند، همواره صدایشان از آسمان می‌گذرد و کوه‌ها و دشت‌ها را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: آنها از کنار ایشان گذشتند و سه ماه دیگر در عمق آن دریا راه رفتند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم جهان چقدر بزرگ است، ولی می‌دانم که ابرها چگونه باران را به دریا می‌سپارند.

هوش مصنوعی: اگر هنوز اندکی زمان گذشته باشد، این یکی از هفت دریا باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در آب چیزهای شگفت‌انگیزی را دید و از ترس ممکن است اگر در خواب می‌دید، بیشتر می‌ترسید.