هوش مصنوعی: به او گفتند که حالا که به راه می‌روی، فکر کن که بدون نیروی یاری چگونه می‌توانی به مقصد برسی.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تنها یک مسیر وجود دارد و دیگر راه‌ها به جایی نمی‌رسند. در این راه، کسی می‌تواند نشانی از قدرت و عظمت (چندین دندان شگرف) بیابد. به عبارت دیگر، فقط در این مسیر می‌توان به طور واقعی به توانایی‌ها و دستاوردهای بزرگ دست یافت.

هوش مصنوعی: بدان که نمی‌توانی در مسیری قدم بگذاری که از دشمنی که کینه در دل دارد، به تو آسیب برسد.

هوش مصنوعی: او این گونه پاسخ داد که شاه آتشین در این موضوع به خوبی فکر کرده است.

هوش مصنوعی: هرچه می‌گویم، باید در این مسیر پیش برویم؛ ناگهان در شب تار از دشمن دور خواهیم شد.

هوش مصنوعی: خریدار از شنیدن حرف‌های من هیچ تمایلی نشان نمی‌دهد و به نظر می‌رسد که باید به دنبال راهی جدید برای جلب توجه او باشم.

هوش مصنوعی: مرا از طرف شاه به نزدیک او فرستادند، چون افرادی در آنجا هستند که راه و چاه را می‌شناسند.

هوش مصنوعی: او به او گفت که راهی دیگر وجود دارد، اما این مسیر نزدیک نیست و بسیار دور و طولانی است.

هوش مصنوعی: راهی پر از اضطراب و ترس وجود دارد که انسان را به خشکی می‌رساند و این مسیر ممکن است یک سال و نیم به طول بینجامد.

هوش مصنوعی: زمانی که شب و روز با سرعت حرکت کنند، در کمتر از یک سال و سه ماه می‌توان از دریا عبور کرد.

هوش مصنوعی: در یک جا، می‌توان شهری پر از باغ‌ها و گل‌های لاله را دید، که هر طرفش پر از سبزه و سرسبزی است.

هوش مصنوعی: در میان تمام کشورها، زمینی وجود ندارد که مانند این کشور باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از مرز تجار بیاید، همیشه به شهر من آمد و رفت دارد.

هوش مصنوعی: در آن سال‌ها که آتش در زمین جاری بود، هیچ‌کس از آن ناحیه نیامد.

هوش مصنوعی: اگر از آن شهرها دور شوی، بعد از چند روز دوباره به راهی برمی‌خوری که تو را به آنجا باز می‌گرداند و نشان می‌دهد که نمی‌توانی از آنجا فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: کسی که به سوی کوه قاف می‌رود، راه دشواری را نمی‌بیند؛ این مسیر برای افراد خوشبخت است.

هوش مصنوعی: اگر انسان بتواند شش ماه را تحمل کند و از خود بگذرد، می‌تواند بر مشکلات غلبه کند و انرژی و قدرت روحی‌اش کاهش یابد.

هوش مصنوعی: وقتی که آن کوه بی‌پایه به دو شاخ تقسیم شود، از آن moment به بعد، دنیا برای تو وسیع و آزاد خواهد شد.

هوش مصنوعی: به سرزمین‌های پررونق و آباد روم می‌روم و از آنجا می‌توانم به هر سرزمین و کشوری سفر کنم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت می‌سوزد ای با ایمان و پاک، به خاطر دردهایی که از عشق فرارنگ و شاه آتبین می‌کشم.

هوش مصنوعی: به خاطر ایرانیان پرتوان که از این دریای سبز مانند پارچه‌ای نرم و خاطر انگیز است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانید از اینجا بیرون بروید در حالی که سیمرغ، پرنده‌ی افسانه‌ای، از دامن شما نمی‌تواند پرواز کند؟

هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که به علم دریاشناسی آگاه هستند، به من افتخار می‌دهند و از من بابت رفتن و کاوش در دریا سپاسگزاری می‌کنند.

هوش مصنوعی: اما فردی مسن وجود دارد که به خاطر درد و رنجی که کشیده، کمرش خم شده است.

هوش مصنوعی: عقل و اندیشه‌اش را روزگار از او گرفته و حالا فقط بدن و اعضای دیگرش بی‌کار مانده‌اند.

هوش مصنوعی: افراد زیادی از این مسیر عبور کرده‌اند، زیرا به وضوح تعداد کسانی که وارد شده‌اند، به شدت افزایش یافته است.

هوش مصنوعی: تنها اوست که می‌داند این مسیر چگونه است و فقط او می‌تواند پادشاه را به خوبی راهنمایی کند.

هوش مصنوعی: اگر خداوند به او نیرو یا توانایی بدهد، شما می‌توانید او را با توانایی‌تان به بیرون ببرید.

هوش مصنوعی: او به او گفت که با وجود شکوه و عظمت پادشاه، این مسیر سخت برای ما آسان خواهد شد.

هوش مصنوعی: به زودی به جایی پررونق و آباد خواهیم رسید که سرزمین الهی را در آغوش خواهیم گرفت.

هوش مصنوعی: دستیار به سرعت از نزد او رفت و با خوشحالی خبر داد که خسرو به تو لطف کرده و خواسته‌ات را برآورده است.