هوش مصنوعی: وقتی سپاه راه افتاد و کارهای سه ماهه‌اش را سامان داد، درنگی پیش آمد و زمان تغییر کرد.

هوش مصنوعی: پدر در را به روی گنجینه‌های خود باز کرد و دلش از آن ثروت شاد و خوشحال شد.

هوش مصنوعی: شخصی چیزی را که مناسب‌تر بود، از خود دور کرد و آن را به نزدیک ضحاک فرستاد.

هوش مصنوعی: از میان افرادی که دارای مقام و منزلت بودند، دو نفر با ویژگی‌های خاصی وجود داشتند که نور و روشنی آن‌ها می‌توانست شب‌های تاریک را روشن کند.

هوش مصنوعی: هر تخته‌ای از این تخت، به وزن صد من طلا است و در هر یک از آن‌ها نشانه‌ای از زیبایی و ارزش وجود دارد.

هوش مصنوعی: مردی در آرامش نشسته بود و احساس می‌کرد که هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری و تجربه کردن دارد، حتی اگر به نظر برسد که او به پایان راه رسیده است. او همچنان در کنار دیگران باقی مانده بود.

هوش مصنوعی: هزاران اسب زیبا را زخمی می‌کنی و کنیزان و بردگان زیادی را می‌سوزانی.

هوش مصنوعی: همه با لباس‌های زیبا و کلاهی بر سر، و کمرهایی که از طلا ساخته شده است، حضور دارند.

هوش مصنوعی: این عبارت به توصیف یک تخت گران‌قیمت و زیبا اشاره دارد که از دیبای (نوعی پارچه لطیف) چین ساخته شده و به قدری با ارزش است که ارزش و زیبایی آن از تعداد دندان‌های فیل‌ها بیشتر است. به عبارتی دیگر، این تخت نمادی از عظمت و شکوه است.

هوش مصنوعی: از دامنش هزاران زره به هم گره خورده که داود پیامبر به آن‌ها دوخته است.

هوش مصنوعی: هرکس که نزدیک پادشاه بزرگ و با مقام باشد، مانند وزیر و فرزند او، از احترام و منزلت ویژه‌ای برخوردار است.

هوش مصنوعی: بسیاری از هدایا باعث شده‌اند که هر کسی به نوعی خود را بسازد و به این ترتیب، به افتخار و خودباوری دست یابد.

هوش مصنوعی: هفتاد بار، سپاه انتخاب کرده از میان هزاران دلاور که شمشیر به دست دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر این موفقیت، به درگاه خداوند در بیت المقدس شکرگزاری کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که او به سرزمین خسرو رسید، بعد از سه روز سفر، پیامی را به نزد خسرو فرستاد و سلام و احتراماتش را به او ابلاغ کرد.

هوش مصنوعی: شاه به فرزندش فرمان داد که سپاه آماده کنند و به سوی او بیایند.

هوش مصنوعی: از آن روزها تنها گروهی کم تعداد بودند و بیشتر از هفتصد هزار نفر وجود نداشتند.

هوش مصنوعی: از بیت‌المقدس که موج سپاه به راه افتاد، گروه‌ها به ترتیب وارد می‌شدند.

هوش مصنوعی: همه به پای اسب دور شدند و از سهم او به سمت مردم رفتند و عقل و هوش از سرشان رفت.

هوش مصنوعی: وقتی آن فرمانده سپاه را دید و تجهیزاتش را مشاهده کرد، دل خود را در دستان باز او احساس کرد.

هوش مصنوعی: لشکر او به قدری بزرگ و زیاد بود که در بیابان همچون تپه‌ای از کاه به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: وقتی او فرزند ضحاک را دید، سریعاً به سمت او رفت و اورا مورد تحسین قرار داد.

هوش مصنوعی: او از اسب پیاده شد و در مسیر تاریک قدم گذاشت، سپس محبوبش را بوسید و با محبت او را در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: فرزند شاه به خاطر دیدن او دائم به او خیره می‌شود و هر بار نگاهی به او می‌کند.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که از میان فرمانروایان چین، چه کسی بود که فرزندی به دنیا آورد و بر روی زمین آمد؟

هوش مصنوعی: چرا باید از چیزی رنج ببریم که آسمان و سرنوشت هرگز آن را آشکار نمی‌کند؟

هوش مصنوعی: جوان به دلیل نازیبایی و نقص‌هایی در چهره‌اش از تلاش و کوشش خود احساس خوبی ندارد.

هوش مصنوعی: او به همراه او در مسیر می‌رفت و هر کس که به آن‌ها می‌نگریست، به سمتشان نگاه می‌کرد.

هوش مصنوعی: همانطور که به نزدیکی بیت المقدس رسیدند، ضحاک هم به یک مایل پیش‌تر از آنجا آمد.

هوش مصنوعی: یک گروه دیگر از سربازان را دید و ساز و برگ جدیدی را در هر گوشه‌ای با افتخار مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او به تن خود نگریست و دید که مانند کاه در میان لشکر، گم و ناپدید شده است.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی و شکوه ضحّاک را دید، مانند پرنده‌ای شد که بدون پا و سر است.

هوش مصنوعی: پس از اینکه آذرگشسب از اسب پیاده شد، سم اسب را بوسید و به ضحاک سلام کرد.

هوش مصنوعی: به پیش او رفتم و پاهایش را بوسیدم و موهایش را نظاره کردم، در حالی که لشکر او در مقابل ما قرار داشت.

هوش مصنوعی: او را که به دربار شاه آمده بود، با احترام و ارزش بر اسب نشاندند و به او راه نشان دادند.

هوش مصنوعی: در نزدیکی شهر او، مکانی به وجود آمد که در آن بسیاری از عبادت‌کنندگان جمع شدند.

هوش مصنوعی: سرایی زیبا و دل‌انگیز مانند بهار، که تمام زینت‌هایش از طلا و لاجورد است.

هوش مصنوعی: تمامی فرش‌ها سبز و نرم و زیبا هستند و باغ او مملو از گل‌ها و یاس‌های خوشبوست.

هوش مصنوعی: گل‌ها پر از بلبل هستند و چمن پر از درختان سرو. درختان سرو نوین به طرز خروشان در حال رقص و سرزندگی هستند.

هوش مصنوعی: دنبال طاووس، در باغی به زیبایی نورانی مانند هزاران چراغ می‌باشی.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند گل سرخ است و عشقت پیامی را در دل من به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: سربازان به بیابان هامون رسیدند و همان روز با جام‌های پر و آب رود آمدند.

هوش مصنوعی: کسی روزی دیگر درخواست خود را به طور مرتب و منظم به درگاه ضحاک فرستاد.

هوش مصنوعی: ضحاک گفت که این انسان نیکو و دلیر از ما خواسته‌ای کرد که شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: آیا مگر هر چیزی که در چین و در گنج وجود دارد، همین کسی نیست که آن را ندیده و فقط شنیده است؟

هوش مصنوعی: همه جمع شده‌اند و با شگفتی به تماشای آنچه دیده‌اند، مشغولند.

هوش مصنوعی: شاه آنقدر خورشیدها را فرستاد که در باغ کوچک، دیگر جایی برای قرار گرفتن باقی نماند.

هوش مصنوعی: مهمان به مدت یک ماه در کنار لشکر بود و هر کسی که به او نزدیک می‌شد.

هوش مصنوعی: شاه در میدان جنگ و جشن و نیزه‌زنی و شکار، او را بارها آزمایش کرده است.

هوش مصنوعی: بهتر است که خسرو در آن لشکر که گرسنه بودند، چیزی نشنود؛ زیرا مانند او در آنجا وجود نداشت.

هوش مصنوعی: وقتی که تیر و کمان را برداشته و به جلو کشیدند، آن را دیدند و از دست گذاشتند.

هوش مصنوعی: کشیدن، یعنی به دوش کشیدن یا تحمل کردن. در اینجا اشاره به این دارد که هر فردی که باری را به دوش می‌کشد، احساس خجالت و شرمندگی می‌کند. هر کسی نسبت به توانایی‌های خود، چیزی را تحمل کرده و ممکن است آن بار از حد توانش بیشتر باشد و باعث شرمساری‌اش شود.

هوش مصنوعی: وقتی اسب تندرو و وحشی از جا برمی‌خیزد، به سرعت دو آهو را از خود دور می‌کند.

هوش مصنوعی: تو با شمشیر خود به دو نیمه گور را برش زدی و به دل شیر گور نیز ضربه‌ای زدی.

هوش مصنوعی: تو هرجا که به زبان خودت تسلط داشتی، توانایی برقراری ارتباط و فهم بهتری داشتی.

هوش مصنوعی: در دشت به اندازه‌ای شکار وجود دارد که حتی آهوها هم مردار را نمی‌خورند.