هوش مصنوعی: وقتی به دربار شاه طیهور رسیدند، نامه‌ای را در حضور او قرار دادند.

هوش مصنوعی: وقتی در نامه به او توهین کردند، گفت که با فرزند دیو، انسان خردمند و عاقل همخوانی ندارد.

هوش مصنوعی: شاه با کلامی تند به دژخیم فرمان داد که این دو را باید نابود کند.

هوش مصنوعی: از این موضوع، آتابین خبری فرستاد تا به نزد شاه برود و او را آگاه کند.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای که به سوی شاه بزرگ و دانا آمده، باید بداند که چگونه باید رفتار کند و چه چیزهایی مناسب است.

هوش مصنوعی: شاهان دنیا، نامی ندارند که بر اساس آن بتوانند آرزوها و خواسته‌های خود را به دست آورند.

هوش مصنوعی: آنها همه خدمتگزار و تحت فرمان هستند، نه اینکه رهبر و فرمانده‌ای باشند که دیگران از آنها تبعیت کنند.

هوش مصنوعی: یک نفر نامه‌ای فرستاد و در آن خواسته بود که دل بزرگ و محکم او از درد رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: نامه‌ای به آتبین فرستادیم و در آن گفتیم که ما را به این شیوه راهی کن.

هوش مصنوعی: این افراد بدون اصل و نسب سزاوار نابودی هستند و نظر تو در مورد من از نظر من درست است.

هوش مصنوعی: من ناراحتی و خشم این افراد بی‌ارزش را به تو می‌بخشم، تو از جانب من به این دیو پاسخ بده.

هوش مصنوعی: وقتی آتبین پیام شاه را شنید، نامه‌ای برای سالار چین نوشت.

هوش مصنوعی: من این نامه را که از روی بدنامی نوشته‌ام، به شما تقدیم می‌کنم و می‌دانم که این نامه نیز به دست افرادی ناپاک می‌رسد.

هوش مصنوعی: از نادانی تو شگفت زده می‌مانم که چرا تو که موبد هستی، به رازهای نهفته پی نبردی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از کارهای ما و این کوه و این بخت بیدار ما آگاهی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر از این اطلاعات چیزی نمی‌دانی، سوال کن. تو تازه‌واردی و به نظر می‌رسد که بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: من در این جهان کسی را نمی‌شناسم که از خودم برتر باشد، چه در ظاهر و چه در باطن.

هوش مصنوعی: اجداد ما کسانی بودند که همواره زیر نظر و تسلط شاهان بودند و به یزدان (خدای واحد) ایمان داشتند.

هوش مصنوعی: وقتی که تو مرا می‌شناسی و می‌دانی که کیستم، دیگران چه اهمیتی دارند و من برای تو از آنها کمتر نیستم.

هوش مصنوعی: اگر همه جهان هم به من روی بیاورند و مرا به سوی خدا دعوت کنند، هرگز از خانه‌ام خارج نخواهم شد.

هوش مصنوعی: من می‌توانم تنها به یک مرد و سنگی از کوه سیاه تکیه کنم و این ارتش دشمن را شکست دهم.

هوش مصنوعی: به این کار با دقت و هوشیاری نگاه کن، زمانی که به ما نزدیک‌تر شدی، هیچ شکی به دل راه نده.

هوش مصنوعی: زمانی که نامه را به پایان رساند، آن را به سرعت نزد طیهور فرستاد.

هوش مصنوعی: خواند و بر او درود فرستاد و گفت که با جان پاکت، خرد و اندیشه‌ات نیکو باشد و برای تو شایسته است.

هوش مصنوعی: فرستاده را به او داد و گفت برو که تو از خطر جدی رهایی یافتی.

هوش مصنوعی: اگر کسی دوباره کاری را بفرستد، هیچ تأخیری در کار نخواهم داشت و خیلی سریع عمل خواهم کرد.

هوش مصنوعی: من او را به دریا می‌ندازم تا به آب برود و برای ماهی‌ها غذا فراهم کند.

هوش مصنوعی: فرستادگان با دقت و تأمل مسیر را انتخاب کردند و در نهایت آن مسیر را ترک کردند.

هوش مصنوعی: او به سمت راست و چپ نگاه کرد تا ببیند آیا می‌تواند جایی برای گذر از آن کوه پیدا کند.

هوش مصنوعی: آنها نتوانستند ببینند و حیران ماندند. از ترس، با شتاب به عقب رفتند.

هوش مصنوعی: آنها سوار بر کشتی شدند و بادی خوش مانند نوش، آنها را در یک شب به سمت کوش آورد.