ایرج میرزا » رباعی‌ها » شمارۀ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست به ذات حق تعالی سوگند</p></div>
<div class="m2"><p>کز هجر تو ساعتی نی‌ام من خرسند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وز یاد تو هیچ‌گه تغافل نکنم</p></div>
<div class="m2"><p>تا حشر اگر بُرند بندم از بند</p></div></div>

دیوان کامل ایرج میرزا - محمد جعفر محجوب - تصویر ۲۶۸

شمارۀ ۸

ای دوست به ذات حق تعالی سوگند
کز هجر تو ساعتی نی ام من خرسند
وز یاد تو هیچ گه تغافل نکنم
تا حشر اگر برند بندم از بند

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به دوستش قسم می‌خورد که به خاطر دوری او هرگز خوشحال نیست و لحظه‌ای از یاد او غافل نمی‌شود. او تأکید می‌کند که تا روز قیامت هم همیشه به یاد او خواهد بود.

شمارۀ ۶

شمارۀ ۷

هوش مصنوعی: ای دوست، به جان حق عزوجل قسم، که من تنها برای یک لحظه هم از دوری تو راضی نیستم.

ای دوست به ذات حق تعالی سوگند

کز هجر تو ساعتی نی‌ام من خرسند

هوش مصنوعی: من هرگز از یاد تو غافل نمی‌شوم، حتی در روز قیامت اگر مرا از این دنیای مادی آزاد کنند.

وز یاد تو هیچ‌گه تغافل نکنم

تا حشر اگر بُرند بندم از بند

شمارۀ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده