ایرج میرزا » مثنوی‌ها » شمارهٔ  ۳۰ - دو قوچِ جنگی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چه خواهند از جان هم این دو قوچ</p></div>
<div class="m2"><p>که جنگیده با هم سر هیچ و پوچ</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چرا تشنه خون هم گشته‌اند</p></div>
<div class="m2"><p>نه میراث بَر ، نه پدر کُشته‌اند</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>نه این خورده آن دیگری را عَلَف</p></div>
<div class="m2"><p>نه آن کرده آبِشخورِ این تلف</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>جهان صلح بود و صفا سر به سر</p></div>
<div class="m2"><p>نبود ار دو بر هم زنِ بَد سِیَر</p></div></div>

دیوان کامل ایرج میرزا - محمد جعفر محجوب - تصویر ۲۱۶

شمارهٔ  ۳۱ - گفتگو با جوانِ فرنگی مَآب

چه خواهند از جان هم این دو قوچ
که جنگیده با هم سر هیچ و پوچ
چرا تشنه خون هم گشته اند
نه میراث بر  نه پدر کشته اند
نه این خورده آن دیگری را علف
نه آن کرده آبشخور این تلف
جهان صلح بود و صفا سر به سر
نبود ار دو بر هم زن بد سیر

شمارهٔ  ۲۹ - آرزویِ خرِّ دُم بریده

شمارهٔ  ۳۰ - دو قوچِ جنگی

چه خواهند از جان هم این دو قوچ

که جنگیده با هم سر هیچ و پوچ

چرا تشنه خون هم گشته‌اند

نه میراث بَر ، نه پدر کُشته‌اند

نه این خورده آن دیگری را عَلَف

نه آن کرده آبِشخورِ این تلف

جهان صلح بود و صفا سر به سر

نبود ار دو بر هم زنِ بَد سِیَر

شمارهٔ ۳۰ - دو قوچِ جنگی

اطلاعات