مِترِس، از فرانسوی، به معنی معشوقه.

maîtresse

شیوه زن: در تداول عامه ، شیوه زننده. اهل فرقه. کسی که دارای عادتهای زشت و ناپسند اخلاقی است.

نشمیدن: عیش و نوش کردن

ایا تند باد رستاخیز بهمن 

ببر پیغام خویشتن، سوی سمعن

بپرس از حال امروزش خبر نیست 

که غیر از باور دوشش بسر نیست

تو بر آنی که چادر بی نفوز است

همی گویی نهاندار رموز است

بگو آخر ترا قربان گردم 

کجا شرت مانع افشای گوز است؟

گر از مایی و مردت راس کار است

ترا با چین و چون زن چه کار است 

زنی کو رای مردی را دچار است

یکی گوید،بصد بی بند و بار است

نه حدسش زن ز عریانی مویش

نبشناسش ز حفظ آبرویش

بحرف آرش که سِرِ خلقوخویش

شود افشا چو آید گفتوگویش

یکی گویم کزان صد نکته چینی 

و بر حضمش به ساعتها نشینی

ز ساقی، خوب بشناس خلقوخو را

چو سربسته دهند دستت سبو را

مخور سمعن، فریب رنگ و رو را 

شرابت می فروشند آب لَبو را