ایرج میرزا » قطعه‌ها » شمارهٔ  ۸۴ - بلدیه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پر شد در و دیوار بَلَد از گل و از لای</p></div>
<div class="m2"><p>کو خاک که گویم به سَرَت ای بلدیّه</p></div></div>

دیوان کامل ایرج میرزا - محمد جعفر محجوب - تصویر ۲۶۱

شمارهٔ  ۸۵ - مزاح با وثوق الدوله

پر شد در و دیوار بلد از گل و از لای
کو خاک که گویم به سرت ای بلدیه

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و سرسبزی محله‌اش اشاره می‌کند که پر شده از گل و لای. او از این که استانش نما و چهره زیبایی دارد، احساس غرور می‌کند و به محله‌اش می‌بالد.

شمارهٔ  ۸۳ - قربان کمال السلطنه

شمارهٔ  ۸۴ - بلدیه

هوش مصنوعی: در و دیوار شهر از گل و لای پر شده‌اند، حالا می‌خواهم بگویم به تو، ای شهری که در آن زندگی می‌کنم.

پر شد در و دیوار بَلَد از گل و از لای

کو خاک که گویم به سَرَت ای بلدیّه

شمارهٔ ۸۴ - بلدیه

اطلاعات

برگردان به زبان ساده