هوش مصنوعی: خدایا، این چه عادت عجیبی است که افرادی که در کشور ما هستند، گاهی به طرز غیرمنتظره‌ای از جلسه‌ها و مجالس خارج می‌شوند؟

هوش مصنوعی: همه با هم خوب نشسته و خوشحال برمی‌خیزند، اما هنگامی که به مقابل یکدیگر می‌رسند، از هم دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: در هنگام ورود به مجلسی، گاهی با نگاه‌های مستقیم رو به رو می‌شوید و گاهی هم از پشت سر، به نوعی در معرض قضاوت و توجه قرار می‌گیرید.

هوش مصنوعی: درد من به گونه‌ای است که از یک سو به سمت چپ می‌رود و از سوی دیگر به سمت راست. از دو طرف به چشمان من نگاه می‌کنند و من را می‌ترسانند.

هوش مصنوعی: می‌گویند بسم‌الله را بر زبان بیاور، به‌گونه‌ای که مثل جن یا حیوانات وحشی از آن فرار کنند.

هوش مصنوعی: این وقت رفت و آمد است، اما این جمع حتی در نشستن هم نوعی حرکت و تغییر دارند.

هوش مصنوعی: این شخص زمانی که نشسته است، دیگری بالا می‌پرد. به این ترتیب، گاهی میزان فعالیت این دو کمتر و گاهی بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در مجلسی ده نفر نشسته باشند و شخصی تازه وارد شود، همه آنها به سرعت پراکنده می‌شوند.

هوش مصنوعی: انگار در صحنه مجلس، فنری گذاشته‌اند که هر بار کسی بر آن پا می‌گذارد، فرار می‌کند و به سمت دیگر می‌رود.

هوش مصنوعی: نام این رم را به نادانی‌هایی که دارند، ادب گذاشته‌اند و بیشتر از کسانی که مال و ثروت دارند، از آن بهره‌برداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: افرادی که در زحمت و مشقت هستند، به هیچ وجه نباید از هوی و هوس‌های بی‌ثمری که باعث آزارشان می‌شود، پرهیز کنند. بلکه باید تلاش کنند تا از زندگی خود لذت ببرند و به دنبال اهداف ارزشمند بروند.

هوش مصنوعی: اگر وزیری به مجلس وارد شود، جو حاکم بر آنجا تغییر می‌کند و دیگر افراد حاضر در جلسه نیز به آرامی به آن شرایط پاسخ می‌دهند و رفتارشان مطابق با او خواهد شد.

هوش مصنوعی: هیچ حیوانی از نوع خود دوری نمی‌کند، اما انسان‌ها از زشتی‌های انسانی می‌گریزند.

هوش مصنوعی: مانند آن اسبی که به من داده شده، کسانی به ظاهر خوشحال و راضی به نظر می‌رسند، اما در واقع مشغول دسیسه و فرار هستند.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به این موضوع اشاره دارد که نه تنها اسب سیاه مخلص در حالتی ناآرام و وحشی به سر می‌برد، بلکه مردم این سرزمین نیز مانند آن اسب، دچار شورش و آشفتگی هستند. این بیان، نوعی انتقاد به وضعیت اجتماعی و سیاسی مردم را نشان می‌دهد.