ایرج میرزاشمارهٔ ۳۴ - مهر مادر
رنج کشد مادر از جفای پسر لیک
آنچه کشیدست هیچ رنج نداند
رنج پسر بیشتر کشد پدر، امّا
چون پسر آدم نشد ز خویش بِرانَد
مادر بیچاره هر چه طفل کند بد
راندنِ او را ز خویشتن نتواند
شیرۀ جان گر بُوَد به کاسۀ مادر
زان نچشد تا به طفلِ خود نچشانَد
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: همراهان گنجور
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
رنج کشد مادر از جفای پسر لیک
آنچه کشیدست هیچ رنج نداند
هوش مصنوعی: مادر از بدرفتاری پسر خودش بسیار درد و رنج می‌کشد، اما او هیچگاه احساس رنج و زحمتی که مادر برایش کشیده را درک نمی‌کند.
رنج پسر بیشتر کشد پدر، امّا
چون پسر آدم نشد ز خویش بِرانَد
هوش مصنوعی: پدر بیشتر از فرزند رنج می‌کشد، اما اگر فرزند رفتار نادرستی داشته باشد، پدر او را از خود دور می‌کند.
مادر بیچاره هر چه طفل کند بد
راندنِ او را ز خویشتن نتواند
هوش مصنوعی: مادر بیچاره هر کاری که بچه‌اش انجام دهد، نتواند او را از خود دور کند.
شیرۀ جان گر بُوَد به کاسۀ مادر
زان نچشد تا به طفلِ خود نچشانَد
هوش مصنوعی: اگر شهد جان در کاسۀ مادر باشد، او تا زمانی که به فرزندش نچشاند از آن هیچ نمی‌خورد.
حاشیه ها
1401/10/03 01:01
سعید
الحق که در تاریخ ادبیات فارسی هیچ شاعری به اندازه ایرج میرزا در وصف مادر اشعار نغز و دلکش و زیبا نسروده است
روحش قرین رحمت و لطف پروردگار