ایرج میرزا » قطعه‌ها » شمارهٔ  ۲۰ - مطایبه با مرحوم عبدالحسین آگاهی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نکویان را بباید آرزو داشت</p></div>
<div class="m2"><p>مرا آگاهی اصلاً آرزو نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عبث یادش کنند اهلِ نِشابور</p></div>
<div class="m2"><p>من آگاهم که آگاهی نکو نیست</p></div></div>

دیوان کامل ایرج میرزا - محمد جعفر محجوب - تصویر ۲۲۹

شمارهٔ  ۲۱ - تاریخ فوت

نکویان را بباید آرزو داشت
مرا آگاهی اصلا آرزو نیست
عبث یادش کنند اهل نشابور
من آگاهم که آگاهی نکو نیست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که آرزو کردن برای نیکی‌ها و نکویان امری ضروری است، اما برای او تنها داشتن آگاهی کافی است. او معتقد است که یادآوری نکویان از سوی اهل نشابور بی‌فایده است، چون می‌داند که آگاهی نسبت به خوبی‌ها چندان ارزشمند نیست.

شمارهٔ  ۱۹ - تقاضا

شمارهٔ  ۲۰ - مطایبه با مرحوم عبدالحسین آگاهی

هوش مصنوعی: باید برای نیکان آرزو کرد، اما من هیچ آگاهی‌ای از آرزو کردن ندارم.

نکویان را بباید آرزو داشت

مرا آگاهی اصلاً آرزو نیست

هوش مصنوعی: بیهوده است که اهل نیشابور به یاد او بیفتند، زیرا من می‌دانم که این یادآوری خوب نیست.

عبث یادش کنند اهلِ نِشابور

من آگاهم که آگاهی نکو نیست

شمارهٔ ۲۰ - مطایبه با مرحوم عبدالحسین آگاهی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده