هوش مصنوعی: پسر شاه مهمانی برپا کرد که روشنایی تو در آنجا نمایان بود.

هوش مصنوعی: کارهایت نشان دهنده ناتوانی تفکر و ضعف عقیده و نظر تو هستند.

هوش مصنوعی: تو به همه کفش داده‌ای، ولی خودت از آن‌ها محروم مانده‌ای چون پای تو کوچک است.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی به من ندادید و گفتید که برو، و من تصمیم گرفتم به تنهایی با یاد شما زندگی کنم.

هوش مصنوعی: اگر روزگار به من اجازه دهد، سزا و ماجرای تو را در دستانت قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: اما اکنون نمی‌خواهم چیزی بیشتر از این بگویم که در بیابان، مرده حیات تو را می‌برد.

هوش مصنوعی: نه خانه‌ات را به تنهایی ترک می‌کنم، هم بخشش تو و هم دیدار تو را فدای آن نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: خوشحالم که من به تو دست نیافتم، چون اگر این اتفاق می‌افتاد، نعمت تو را هدر می‌دادم.