هوش مصنوعی: وقتی که شراب می‌نوشم، یاد دوست در ذهنم زنده می‌شود. در واقع این مثل درست است که در زمان عمل، حقیقت‌ها نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: من تلاش کردم تا راز دل خود را به هیچ‌کس نگویم، اما بدون اختیار این راز به طور ناخواسته آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر مرا در غم خود آرام می‌بینی، تعجبی ندارد؛ زیرا هر انسانی پس از تلاش و کوششی که می‌کند، بالاخره به آرامش می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که بر لب‌های محبوب بوسه می‌زنی، این بوسه همانند لعل زیباست و من به خاطر دارم که در این بوسه‌ها، گفتگوهایی را که بین ما رد و بدل می‌شود، نمی‌توان به راحتی شمرد و شمارش کرد.

هوش مصنوعی: هرچه در توان داری، به زیبایی و جذابیت چهره‌های زیبا بنگر، زیرا ممکن است بر اثر مرور زمان، غبار و کدری بر چشمانت نشیند و زیبایی‌ها پنهان شوند.

هوش مصنوعی: من آن معشوق زیبا را دیدم و به یادم آمد که افرادی که بدخواه و بی‌ارزش هستند، مانند مهره‌ای در پی مار، همیشه به دنبال آن می‌روند.

هوش مصنوعی: به هنگام پاسخ دادن به سؤالات دشوار، احتیاط کن که با نرمی و ملایمت پاسخ دهی. زیرا اگر سنگ و آهن به هم برخورد کنند، آتش و جرقه‌ای پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: من از چهره‌ام که نشانِ لطافت و جوانی دارد، رنج و زیبایی را می‌ریزم، زیرا نمی‌توانم از روحِ پیرم شعر زیبا و دلنشین بسازم.

هوش مصنوعی: در فصل خزان، گاهی بلبل آوازش را به گوش می‌رساند، اما چه کسی می‌تواند بگوید چه صدای زیبایی است که از او در بهار شنیده می‌شود؟

هوش مصنوعی: بعد از این وصل، دیگر چه چیزی را جستجو کنم؟ چه فایده‌ای دارد؟ کسی که در دریا غرق شده، مگر می‌تواند به عمق دریا دست یابد؟ فقط در کنار دریا گوهر پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نیست که بتواند این سرزمین را از خطر نجات دهد؛ نیاز به قرن‌ها دارد تا یک مرد کارآمد ظهور کند.

هوش مصنوعی: نان شهر به خاطر تلاش و تدبیر ما ویژگی و کیفیت خاصی پیدا کرده است. صداقت این ادعا در هر شام و نهار کاملاً مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر یکی از وزیران مانند او شود، جای تعجب نیست اگر روزنامه‌ها نیز یکی مانند نوبهار را معرفی کنند.