هوش مصنوعی: مرگ پدر بر پسر بسیار دردناک است، اما ای پسر، نگران باش نه و غمگین نشو، چون مشکلات بیشتری نیز وجود دارد که باید با آنها روبرو شوی.

هوش مصنوعی: در دوران زندگی هر پسری ممکن است که پدرش را از دست بدهد، اما تو تنها کسی نیستی که این درد را تجربه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اسکندر بزرگ که به پایان عمرش نزدیک می‌شد، این سخن را به مادرش که دلی پر از درد و رنج داشت، گفت.

هوش مصنوعی: اگر بعد از من عزاداری می‌کنی، این‌کار را به‌گونه‌ای انجام بده که بادی که وزیدنش را دوست داری، بیشتر خوشایند باشد.

هوش مصنوعی: تنهایی نداشته باش، از دوستانت بخواه که بیایند و با تو همدلانه گریه کنند.

هوش مصنوعی: اما چقدرند افرادی که به خاطر مرگ دیگران غمگین نیستند و تنها بر فقدان عزیزان خودشان grieving می‌کنند.

هوش مصنوعی: با تعدادی از افراد به من خبر بده که پیش از این مرگ هرگز از در خانه‌ی آن‌ها عبور نکرده است.

هوش مصنوعی: زیرا کسی که دچار سختی و آسیب شده، برای خودش زاری می‌کند و بعد از آن، به تو هم لطف می‌کند و محبتش را به تو نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای من گریه کند، این به خاطر مرگ کسی نیست و به نظرم پیوندی با مرگ ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که مادرش می‌خواست وصیت کند، مراسم عزایی برگزار می‌شود و نوحه‌خوانی آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی درد و رنجی را تجربه نکرده، نمی‌تواند به عمق مسائل پی ببرد. هرچند که در هر خیابان و مکانی بگردد و به دنبال تجربه بگردد، باز هم به حقیقت نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: دخترم می‌گوید که زمانی که زایمان می‌کرده، آن مرد (شوهرم) در سفر بوده است.

هوش مصنوعی: شخص دیگری گفت که از هشت ماه پیش، به خاطر فوت مادرش، چشمانش همیشه پر از اشک است.

هوش مصنوعی: آن فرد گفت که از پنج سال پیش، مرگ پدرم باعث شده من به بی‌سر و سامانی دچار شوم.

هوش مصنوعی: مرگ به همه افراد سر زده بود، اما هیچ‌کس برای دیدن او حاضر نشد.

هوش مصنوعی: هنگامی که مادر سکندر حال و اوضاع را این‌گونه دید، متوجه راز سخن آن شخصیت مشهور شد.

هوش مصنوعی: یعنی ببین که هیچ‌کس از مرگ نجات پیدا نکرده است. پس دیگر برای مرگ پسر گریه نکن.

هوش مصنوعی: هر کسی را که نگاه کنی، به نوعی درد و رنج گرفتار است. بدون نشانه‌ای از غم و اندوه، گل‌های باغ بشریت وجود ندارند.

هوش مصنوعی: وقتی که سختی‌ها به حدی برسند که همه مواجه شوند، تحمل آن‌ها آسان‌تر می‌شود و اثرشان کمتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: عزیز من، ما همه در نهایت خواهیم مرد و نمی‌توانیم از این امر فرار کنیم. پس بیهوده غصه نخور که این درد هیچ نتیجه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: او که مرده است، حتی اگر صد سال هم از خاک بیرون نیاید، برزلی که بر سرش بریزی، تاثیری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: گفتند که زلف تو را کندید و بر زمین ریختید. آیا کسی بر زمین ریخته، مشک تر و خوشبو هم دارد؟

هوش مصنوعی: به اموال دیگران دست دراز نکن و نسبت به آنها بی‌عدالتی و ظلم نکن.

هوش مصنوعی: آن مو از آنجا که اهل علم و دانش دلشان را در آن می‌گذارند، برخود نگیرید که با این گروه جوره در نیفتید.

هوش مصنوعی: اینجا اشاره به مکانی دارد که احساسات و آرزوهای ما در آن جا دارند زندگی می‌کنند. از باغبان خواهش می‌شود که این مکان را بهم نریزد و آن را خراب نکند، چون برای ما ارزش زیادی دارد و این بی‌خانمانی ما را به زحمت می‌اندازد.

هوش مصنوعی: آن موهای زیبا به غیر از تو متعلق به دیگران نیست، و نه تنها برای من است، بلکه متعلق به نسیم صبحگاهی هم می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر پدرت به سفر رفته، شکرگزار باش که مادر بزرگوار تو در کنار توست.

هوش مصنوعی: تو چهار برادر بزرگ‌تر داری که هر یک در جایگاه خود همچون یک شیر نر قوی و برجسته هستند.

هوش مصنوعی: لباس سیاه غم و اندوه را کنار بگذار و لباس شجاعت و افتخار را به تن کن.

هوش مصنوعی: از هر فکری که بی‌فایده و بیهوده است، دوری کن و وقت خود را صرف یادگیری و کسب مهارت‌ها و کمالات کن.

هوش مصنوعی: یک روز از درس و مشق غافل نشو و این را به هیچ وجه نپذیر، زیرا زمان با ارزش خود را بیهوده صرف نکن.

هوش مصنوعی: اگر روزی از یادگیری و درس فاصله بگیرم، از تو فرار می‌کنم و مانند شخصی حقیر از ضرر و زیان تو می‌ترسم.

هوش مصنوعی: اگر نصیحت من را با گوش دل بپذیری، هم چون فرد بی‌پولی که به پول نیاز دارد، به تو وابسته خواهم شد.

هوش مصنوعی: با مادرت با محبت و احترام رفتار کن و با خواهرت مثل دو دوست نزدیک و صمیمی باش.

هوش مصنوعی: از افرادی که بی‌مقدار و بی‌شرم هستند دوری کن و به کسانی که با فضیلت و نیکوکار هستند بپیوند.

هوش مصنوعی: اگر با آن پا از خانه بیرون بروی، حتی اگر کِت (پوشش) نپوشی، عقل تو به سمت هدایت خواهد رفت.

هوش مصنوعی: برای کسی که ذهن بدبین دارد، مانند تیر نباش که آسیب بزند؛ بلکه باید مانند سپری باشی که از شرافت و ارزش خود مراقبت کند.

هوش مصنوعی: خوی بد در انسان به قدری است که مانند دودی که در میان پنبه می‌افتد، به سادگی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ارزش من را بشناس که مانند من در این دوران دیگر عاشق واقعی نخواهی دید.