هوش مصنوعی: به سبب اینکه دلدادگی از دل‌ها ناشی می‌شود، دل امیر از ناراحتی و سوزِ دل من باخبر است.

هوش مصنوعی: غم و اندوه در دلم چنان فراگیر شده که حتی نمی‌توانم آه بکشم و درواقع بر روی خودم بسته شده است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به حقیقت و صداقت چیزی گواهی دهیم، دل من به عنوان یک امیر بهترین گواه بر درستی آن است.

هوش مصنوعی: من یک شعر بلند به درگاه او فرستادم تا از طرف او پاسخی به من برسد.

هوش مصنوعی: یک نامه از جانب او به دستم رسید، و بعد از آن که باید، بارها با دیده‌ای پر از امید به در را نگاه کردم.

هوش مصنوعی: چگونه نامه‌ای از دربار صاحب‌فضیلت و بزرگ به امضای فرّخ، خدمتگذار عبدالحسین، نوشته شده است.

هوش مصنوعی: یک عشق و مهربانی وجود دارد که اگر هزار سال هم درباره‌اش صحبت کنم، باز هم نمی‌توانم آن را به طور کامل وصف کنم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که فکر کرده‌ای بچه‌ها به طوری غیر از این هستند؛ اما آن‌ها به خاطر زیبایی خود، مانند گردنبند مشکی زینت یافته‌اند.

هوش مصنوعی: هر کلمه‌اش مانند یک باکره در بهشت است که هیچ‌کس آن را با نگاه خود تصرف نکرده و آلوده نشده است.

هوش مصنوعی: این نامه به من اعتبار و مقام بیشتری بخشیده است و خداوند نیز بر عمر و مقام و عزتم می‌افزاید.

هوش مصنوعی: عجیب است که با این محبت و عشق، من صبور هستم و او نیز صبوری را از خود نشان می‌دهد. هیچ معبودی جز خدا نیست.

هوش مصنوعی: اگر برای سلامتی و خوشبختی امیر خود را فدای او کنم، این عاقبت خوبی برای من خواهد بود؛ زیرا که ارزش جان من در دنیایی که تباه شده، بالاتر از این نیست.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار امیر، هرچند که تو تبریز را ترک کردی، اما هنوز نام تو از زبان‌ها نیفتاده است.

هوش مصنوعی: دلم هنوز به یاد تو نمی‌افتد و نامت به زبانم نمی‌آید، حتی بدون حسرت و آه.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، غم دوری تو را با عشق بیان می‌کنم و در شب داستان عشق تو را با ماه به تصویر می‌کشم.

هوش مصنوعی: دل من فقط به یاد تو زندگانی می‌کند و هیچ جایی غیر از خیال تو در قلبم ندارد.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که اکنون به برکت بزرگی و لطف الهی، من در غیاب تو مقام و جایگاهی رفیع پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که با وجود نارضایتی از حالش، همچنان به سرودن شعر ادامه می‌دهد، زیرا عمر دوستان و محبوبانش کوتاه است و باید از هر لحظه‌اش بهره ببرد.

هوش مصنوعی: اگر از دوری تو بگویم، شعرهایم طولانی‌تر خواهد شد، اما اگر به پناه بیفتم و در آرامش قرار گیرم، می‌توانم از حوادث زمانه بگویم.

هوش مصنوعی: اگر من بمیرم، حتی در زمان مرگ من نیز، هر چیزی که بر روی خاکم رشد کند، به نوعی از تو تعریف و تمجید خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اسمی از امیر خرّم و خندان در جهان باقی خواهد ماند تا زمانی که ماه و سال سپری شود.