هوش مصنوعی: به قدری ضعیف شده‌ام که اگر در جمعی صحبت نکنم، هیچ‌کس متوجه نمی‌شود که من کیستم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم صحبت کنم، فقط ناله‌های مرا خواهند شنید، چون مانند نی به دلیل لاغری و ضعف تنم، صداهایم تنها حالت اندوه و غم را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: موهای بدنم به اندازه‌ی نخ شده که این ناشی از لاغری بیش از حد من است و به قدری ضعیف شده‌ام که بدنم مانند سوزن به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه خیلی ضعیف و لاغر و باریک شده‌ام، نگرانم که ناگهان خودم را گم کنم.

هوش مصنوعی: ای ناتوان، چرا اینقدر مرا در پیچیدگی و سختی انداختی که دامنم به دامن تو گره خورده است؟

هوش مصنوعی: اگرچه سنگ و آهن سختی دارند و در برابر حرارت ذوب می‌شوند، اما من که از سنگ و آهن ساخته نشده‌ام، بر افراشته و مقاوم هستم.

هوش مصنوعی: نگران نباش اسب‌ها، که کلاه خودم را شکسته‌اند. نگران نباش دست‌هایم، که زره‌ام را پاره کرده‌اند.

هوش مصنوعی: من شاعری کوچک و بی‌اهمیت هستم که به ستایش دیگران می‌پردازم. نه به اندازه رستم قهرمان هستم، نه مثل طوس، گیو و بهمن شخصیت‌های بزرگ و معروف.

هوش مصنوعی: سی روز است که به پای امام بوسه می‌زنم و به همین مدت هم بر پایتخت عشق و محبت بوسه خواهم نهاد.

هوش مصنوعی: ای دلبر، وقتی موهای تاب‌دارت را بگسلی، من نیز به تماشای آن نگاهی می‌افکنم و عهد خود را می‌شکنم.

هوش مصنوعی: مدتی احساس ناتوانی و کم‌زور بودن می‌کنم، اما بعد از آن با قدرتی که نوشیدنی به من می‌دهد، این ناتوانی را از ریشه برطرف خواهم کرد.

هوش مصنوعی: من از اینکه با کسی که با همدلی و شجاعت دلیر است، همراه باشم، بیشتر خوشحالم.

هوش مصنوعی: میر نظام، کسی است که به دنبال برقرار کردن نظم در ملک و دین الهی است و وجود او در این راستا بسیار ارزشمند و مهم است.

هوش مصنوعی: زمانی که روزی برای نشان دادن فضل و دانش فرا برسد، بوزرجمهر به من خواهد گفت که من همچنان کودک و بی‌تجربه هستم.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم مانند گل سوسن زیباست، اما زبانم به خاطر مدح و ستایش از مقام عالی‌مقامان بسته است، همانند سوسن که در باغستان آرام گرفته و نمی‌تواند سخن بگوید.

هوش مصنوعی: من برای تمجید از او صحبت نمی‌کنم، چون من در وصف آن هنرمند بزرگ حرف‌هایم را می‌زنم.

هوش مصنوعی: من در زیر سایه ناصرالدین شاه قرار دارم و تا زمانی که او سلطنت می‌کند، جلال و شکوه من نیز در زیر چادر او برقرار است.

هوش مصنوعی: من در روزهای مشقت و سختی صد بار تلاش می‌کنم، اما در زمان آرامش و صبوری، دو برابر کوه بزرگ صبر و بردباری دارم.

هوش مصنوعی: اگر ابر بهمنی با چهره‌ای خندان بخشش کند، من نیز همانند آن ابر هستم.

هوش مصنوعی: من شخصی خوشبخت و نیکو سیرت هستم، دارای خلق و خوی پسندیده، با قلبی پاک و چشمانی پاک بین.

هوش مصنوعی: با نیروی خشم، ریشه‌ی هر ظلم و ستم را قطع می‌کنم و با قدرت عدالت، شیشه‌ی هر ستمگری را می‌شکنم.

هوش مصنوعی: در زمانی که آرامش و خوشبختی دارم، از محبت و دوستی لذت می‌برم، اما وقتی که با کسی قهری دارم، از تلخی و نیش آن رابطه رنج می‌برم و در مواجهه با دشمنانم، حتی در دلم درد و تلخی احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: روز کسانی که با من مخالفند برای من مانند شب تاریک است، اما شام دوستانم برای من مانند روز روشن و روشنایی است.