هوش مصنوعی: ای بر کچلان زمان، رئیس حق تو را از خطرات محافظت کند و از آسیب‌ها دور نگه دارد.

هوش مصنوعی: ای آکچل، ای ابوالحسن‌خان، تو همانند وزغ و حسین خرچنگ هستی.

هوش مصنوعی: من هیچ‌کس را مانند تو که کچل باشد، ندیده‌ام؛ نه در کَن و سولَقان و نه در کَنگ.

هوش مصنوعی: ماهِ آسمانی مثل رنگ و شکل سر زِفت (مردی سرسخت) را تقلید کرده است.

هوش مصنوعی: شاید کچلی در جدایی مانند نشوه پنهان باشد، چرا که در دیوانگی نهفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که نسیم خوش بوی ری به مشهد می‌وزد، بوی سر تو مرا به شدت مست و سرمست می‌کند.

هوش مصنوعی: بوی موهایت آن‌قدر خوشبو است که حتی از هزار فرسنگ دورتر هم می‌تواند مسافران را شیفته و مدهوش کند.

هوش مصنوعی: گفته‌ای در اشعار خود که من مربی و راهنمای هزاران آدم ناتوان و بی‌تجربه هستم.

هوش مصنوعی: تو رفتی تا از بنده تعریف کنی، اما در واقع با حرف‌هایت مرا به تمسخر کشیدی، ای عجب آدمی!

هوش مصنوعی: سائس به معنای کسی است که مسئولیت هدایت و مدیریت دارد، چه در شرایط صلح و چه در شرایط جنگ.

هوش مصنوعی: سیاست به معنای فرمان دادن و هدایت کردن است. بهتر است به فرهنگ خود توجه داشته باشی.

هوش مصنوعی: افرادی که اصول و قواعد را زیر پا می‌گذارند، هیچ‌گاه نمی‌توانند به من گوش فرا دهند؛ چنین نسبتی برای من ننگین است.

هوش مصنوعی: اگر دیگر شعرها بی‌ارزش و بی‌معنی هستند، شعر تو هم به اندازه‌ی آن‌ها بی‌محتوا و ناپخته است.

هوش مصنوعی: چه خوب که خطّ تو کم‌کم دارد مثل خطِ خرچنگ شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این‌ها همه داستان‌ها و شوخی‌های نیکو است، پس از من دور نشو، دوست عزیزم، که دلتنگ می‌شوم.

هوش مصنوعی: در شعر، هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه تو در کنار تو باشد و هیچ‌کس هم‌وزن تو نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که در زندگی با مشکلات و سختی‌ها روبه‌رو می‌شوی و از آن‌ها عبور می‌کنی، در نهایت از آن گرفتاری‌ها رها می‌شوی و به آرامش می‌رسی.

هوش مصنوعی: آهنگ تو بسیار جالب‌تر از ساز درویش است و تصویر تو نامانوس‌تر از شگفتی‌های طبیعت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تو مثل نی هستی که کچل شده، ولی سرت پر از موهای زیبا و خوش‌رنگ است.

هوش مصنوعی: تو در علم مانند خرگوشی هستی که سریع و چابک به جلو می‌رود، اما دیگران مانند خرچنگ به آرامی و کندی پیشرفت می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر خدا بخواهد، وقتی که به سن پیری می‌رسی، دندان‌هایت از داشتن سبیل، آویزان خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی نام داش کاظم را می‌برم، دلم به شدت ناراحت و دلگیر می‌شود، شبیه تنگی قافیه.

هوش مصنوعی: بسیار متأسفم از رفیق یک‌چهره، افسوس که او تنها یک‌رنگ دارد.

هوش مصنوعی: تا صبح خواب به سراغم نمی‌آید، چون یاد او مانند خیال شب‌هنگام در ذهنم است.

هوش مصنوعی: متأسفم که او رفت و دیگر دوستان نمی‌توانند به او دسترسی داشته باشند یا او را در آغوش بگیرند.

هوش مصنوعی: ما هم به دنبال او می‌رویم، یعنی اینکه ما را به سفر و مقصدی خاص می‌برند.

هوش مصنوعی: این مسیر به گونه‌ای است که هم اسب تندرو و هم الاغ آرام می‌توانند آن را طی کنند.

هوش مصنوعی: کسی که در چاه زندگی می‌کند و کسی که به بالاترین مقام‌ها می‌رسد، هر دو در نهایت یکسانند.

هوش مصنوعی: شخصی که به وسیله فریب به مقام وزیری رسید، همان کسی است که با نیرنگ و حقه‌بازی وکیل شد.

هوش مصنوعی: زندگی ما را زمانه به هم می‌ریزد، اما ما مثل برنج درون یک ظرف هستیم و آسمان مثل دنگی است که بر روی ما قرار دارد.