هوش مصنوعی: پدرش به او گفته که با من ننشیند و من از غصه او مرده‌ام. ای کاش خداوند پدرش را هم به خاطر این درد، از دنیا ببرد.

هوش مصنوعی: اگر پدرش بمیرد، هیچ جایی برای غم و اندوه وجود ندارد، چون من زنده‌ام و می‌توانم او را به خاطر پدرش بیشتر از او نوازش کنم.

هوش مصنوعی: اگر دستی به سر خدا می‌کشیدم، به شکلی زیبا می‌شد که می‌خواستم دست محبت‌ام را به سرش بگذارم.

هوش مصنوعی: بعد از فوت پدرش، کارش خیلی راحت می‌شود. اگر او صحبت کند، من می‌توانم با دهانش جوابش را بدهم و با مشت به او پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: همه‌ی بچه‌ها به دست خدا هدایت می‌شوند. اگرچه به او کمک کنم، آیا او خودش نمی‌تواند راه خود را پیدا کند؟

هوش مصنوعی: اگر مادرش از اوضاع و احوال این دنیا بی‌خبر باشد، نباید از درد و رنج او ناله کند و باخبرش سازد.

هوش مصنوعی: برای دوری از مشکلات ناشی از جاذبه و زیبایی کسی که مانند قمر است، باید مراقب بود و با دقت به او نگاه کرد تا این مشکلات کنترل شوند و به وجود نیایند.

هوش مصنوعی: اگر خداوند دعوت من را پاسخ دهد، سرنوشت خود را بر دوش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که خبر حال او را بشنوم، بی‌درنگ نزدش می‌روم، چه نزدیک باشد و چه دور.

هوش مصنوعی: می‌خواهم چهره‌ای غمگین به خود بزنم و خودم را از لحاظ روحی و جسمی به هم بریزم. شروع به گریه می‌کنم مانند دیگر دوستانم.

هوش مصنوعی: من از دوستی آن مرحوم داستان‌ها می‌گویم و قصه‌ها را درباره خوبی‌های او و سیره‌اش آغاز می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نگوید کسی چه ارتباطی با فرزند دیگران داری، مادرش را به همسری برگزینم و خود را پدر او بدانم.

هوش مصنوعی: باش تا ببینی که با تربیت من، در چند سال آینده او دارای چندین هنر خواهد شد.

هوش مصنوعی: زیبایی و حسن خوبی است، اما اگر نتوانی از آن لذت ببری، فایده‌ای ندارد. مانند درختی که میوه‌اش را نچینی، سودی از آن نمی‌بری.

هوش مصنوعی: فرد بی­تجربه و ساده، نباید به چیزهایی که ارزش واقعی ندارند، دل ببندد. اگر هم به او چیزی بدون زحمت و رایگان داده شود، نباید به آن اطمینان کند یا به آن وابسته شود.

هوش مصنوعی: اگر به مدت دو شبانه‌روز نتوانی خوراکی پیدا کنی، حتی اگر غذایی که می‌بینی مو داشته باشد، آن را نخور.