هوش مصنوعی: من اگرچه گناهکارم، اما از کسی پاداشی نمی‌خواهم، چون به خاطر آن داغی که بر سر تقدیر من زده‌اند، تقصیر من است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و شادی، افکارم را رها کرده‌ام در جایی که از نگاه گرم و درخشان معشوقم الهام می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من از صبح روز اول درگیر و وابسته‌ی فراز و نشیب‌های زندگی‌ام. وقتی زندگی به آرامش می‌رسد، از طوفان‌ها و چالش‌ها راه‌حلی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در گذشته بارها دنیا را زیر پا گذاشته‌ام و با آتش آن را سوزانده‌ام. اکنون آرامش و امنیت را به طور کامل می‌سوزم و احساس می‌کنم که در این شرایط، خودم نیز در آتش فرو رفته‌ام.

هوش مصنوعی: قبل از این که به سوی معشوق بروم و زنجیر بندگی را به خود بزنم، امیدوارم که رهبر جامعه به درک و معنویت برسد و بر من جفا نکند.

هوش مصنوعی: گاهی از من فاصله می‌گیرند و گاهی به من نزدیک می‌شوند. در این بیابان، نمی‌دانند که من شکارچی هستم یا طعمه.

هوش مصنوعی: دل بی‌سوز از حضور مردی که به زندگی ارزش و عمق می‌بخشد، کمتر بهره‌مند می‌شود. بیا کسی را به زندگی‌ات وارد کن که بتواند برایت مانند اکسیر جادویی عمل کند و تو را به کمال و شکوفایی برساند.