هوش مصنوعی: نوا و موسیقی به قدری بر من تأثیر گذاشته که مثل قیامت شده، و هیچ‌کس از این حال من خبر ندارد. در جمع و محفل، فقط صداها و فضاهای مختلف وجود دارد، اما چیزی جز احساس عمیق من نیست.

هوش مصنوعی: در وجود من عشق و اندیشه‌ام بهگونه‌ای در هم آمیخته شده که هرگز تمام نمی‌شود؛ چرا که کار من مانند کار ماه نیست.

هوش مصنوعی: از بیان درد و رنج عشق خاموش باش. تنها با یک آه، می‌توانی به عمق احساسات خود پی ببری، گرچه خودت از این جذبه و کشش آگاه نیستی.

هوش مصنوعی: شما باید مانند شعله‌ای باشید که می‌تواند هر چیزی را که به آن نزدیک می‌شود بسوزاند، اما برای انسان‌ها راهی به سوی زندگی مستقیم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با پرنده‌های عادی صحبت نکن؛ برخیز و بال و پر خود را بگشا، پرواز تو محدود نیست.

هوش مصنوعی: شاعر مانند کرم شب‌تابی است که در تاریکی وجود، گاهی نور می‌تابد و گاهی خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: اقبال در شعرش به بیان حالت‌های درونی و خودآگاهی‌اش پرداخته و به همین دلیل، به آنچه که در گذشته و آرمان‌های دینی وجود داشته، انتقاد می‌کند. او به کسی اشاره می‌کند که با باورهای قدیمی آشنا نیست و به همین خاطر نمی‌تواند درک صحیحی از این معانی داشته باشد.