گنجور

بخش ۵۶ - نفس شمار به پیچاک روزگار خودیم

نفس شمار به پیچاک روزگار خودیم
مثال بحر خروشیم و درکنار خودیم
اگرچه سطوت دریا امان بکس ندهد
بخلوت صدف او نگاهدار خودیم
ز جوهری که نهان است در طبیعت ما
مپرس صیرفیان را که ما عیار خودیم
نه از خرابهٔ ما کس خراج می خواهد
فقیر راه نشینیم و شهریار خودیم
درون سینهٔ ما دیگری چه بوالعجبی است
کرا خبر که توئی یا که ما دچار خودیم
گشای پرده ز تقدیر آدم خاکی
که ما به رهگذر تو در انتظار خودیم

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نفس شمار به پیچاک روزگار خودیم
مثال بحر خروشیم و درکنار خودیم
هوش مصنوعی: ما در پیچ و خم‌های زندگی مثل دریای خروشانیم و در کنار یکدیگر هستیم.
اگرچه سطوت دریا امان بکس ندهد
بخلوت صدف او نگاهدار خودیم
هوش مصنوعی: با وجود اینکه هیبت و قدرت دریا اجازه نمی‌دهد، در خلوت صدف خود را حفظ خواهیم کرد.
ز جوهری که نهان است در طبیعت ما
مپرس صیرفیان را که ما عیار خودیم
هوش مصنوعی: از خصوصیات پنهانی که در ذات ما وجود دارد سؤال نکنید. ما خودمان را می‌شناسیم و ارزش‌مان را درک کرده‌ایم.
نه از خرابهٔ ما کس خراج می خواهد
فقیر راه نشینیم و شهریار خودیم
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از خرابهٔ ما مالیات نمی‌خواهد، زیرا ما در عین فقر، خودمان را بزرگ و صاحب‌منصبی می‌دانیم.
درون سینهٔ ما دیگری چه بوالعجبی است
کرا خبر که توئی یا که ما دچار خودیم
هوش مصنوعی: در دل ما، راز عجیبی نهفته است؛ آیا تو از آن باخبر هستی یا ما درگیر خودمان شده‌ایم؟
گشای پرده ز تقدیر آدم خاکی
که ما به رهگذر تو در انتظار خودیم
هوش مصنوعی: پرده را از سرنوشت انسان خاکی کنار بزن تا ما در مسیر تو، منتظر سرنوشت خود باشیم.