هوش مصنوعی: به مدت طولانی به زندگی ادامه داده‌ای، اکنون زمان آن است که جلوه‌های ناتمام خود را کامل کنی و در هر صبح و شام، چهره‌ی واقعی خود را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: احساس و شور و شوقی در من وجود دارد که اگر از من بخواهی، می‌توانم حالتی از مستی و ویژگی‌های این مقام را برایت بیان کنم.

هوش مصنوعی: من با سرود زندگی، آتش عشق خود را افزون کرده‌ام. تو که شبنمی نمیدهی، به گل لالهٔ تشنه چه باید بگویی؟

هوش مصنوعی: عقل به تدریج و به طور تدریجی پیش رفت اما عشق ناگهان به‌درستی و با دقت به یک نکته مهم رسید. پرنده‌ای که زیرک است، دانه‌ای را که زیر دام پنهان شده بود، پیدا کرد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم به سرود بپردازم وقتی خودم در کجا هستم، سخن گفتن تنها بهانه‌ای است و من در تلاش هستم تا شتر بی‌هدایت را به سمت مقصد بکشانم.

هوش مصنوعی: زمانی است که باید به‌طور واضح سخن بگوییم. من به صورت غیرمستقیم اشاره کرده‌ام، حال خودت بگو که به کجا بروم که همدردان نادان هم باشند.