هوش مصنوعی: جانم به روزگارها گره خورده و در دل کوه‌ها به ناله و فریاد مشغول است.

هوش مصنوعی: در این بیت، بیان شده است که ناپایداری و عدم ثبات به دلایل آشکار به جنگ و چالش برمی‌خیزد، اما در پنهان نیز می‌تواند به ستیز بپردازد. این نکته به این معناست که مشکلات و چالش‌ها ممکن است به صورت علنی و آشکار بروز کنند، اما بسیاری از مسائل نیز در خفا و به طور پنهانی وجود دارند که می‌توانند با ثبات و پایدارها مقابله کنند. این نشان‌دهنده‌ی هزاران لایه‌ای است که در چالش‌ها و ناپایداری‌های زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: این کوه و دشت، این صحرا و دریا هیچ‌کدام راز نگهدار یا دلداری برای ما نیستند.

هوش مصنوعی: شوق و عشق بیگانه‌ای است که این جویبارها و آبشارها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: صدای بی‌احساس و بی‌عشق، ناله‌ای است که از دل هزاران درخت درختان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: آتشی که در دل من می‌سوزد، کمتر از آتش‌هایی نیست که در گل‌های لاله می‌سوزد.

هوش مصنوعی: جایی برای گردهمایی نیست و نوشیدنی هم نیست؛ تلخی ای در کار نیست که با دل‌تنگان سازگاری داشته باشد.