هوش مصنوعی: دل بی قرار من را دیگر درگیر چالش و سختی نکن. فقط کمی بیشتر از این زیبایی و پیچیدگی را در موهایت بگنجان.

هوش مصنوعی: در دل من روشنایی از تو وجود دارد که به خاطر عشق و زیبایی تو، تلخی انتظار را فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: حضور عشق در دنیا، مانند جذابیتی است که وجود زیبایی‌ها به انسان می‌دهد و این عشق می‌تواند روح امیدوار را فریب دهد.

هوش مصنوعی: برای اینکه دلی آسوده داشته باشم، دوباره آواز تازه‌ای می‌خوانم و به دشت می‌روم تا پرنده‌های دشت را بنوازم.

هوش مصنوعی: ای خالق بزرگ، تو به من روحیه‌ای بلند بخشیده‌ای، پس لطف کن و بندهای مرا از پایم باز کن تا بتوانم جامه‌ی پادشاهی را به تو هدیه دهم.

هوش مصنوعی: اگر تیشه به سنگ بزنند، چه نیازی به صحبت کردن و گفتگو باقی می‌ماند؟ عشق، بار سنگینی از این همه کوه و دشت را بر دوش خود می‌کشد.