هوش مصنوعی: در این دنیا، عقل به خاطر خوشی و کمبودها، به جستجوی منزلگاه حقیقی خود یعنی واحدیت و یکتایی خداوند می‌پردازد.

هوش مصنوعی: اگر این شخص بیچاره را ببینیم، متوجه می‌شویم که او در کجا می‌تواند آرامش بیابد و از کجا می‌تواند به حقیقتی دست یابد. در واقع او گم‌گشته‌ای است که نه جایی برای ماندن دارد و نه می‌داند چگونه باید به درک و شناخت برسد.

هوش مصنوعی: افراد پاک و اهل حقیقت به خوبی مفهوم توحید را درک کرده‌اند و در عبارت «اتی الرحمن عبدا» نکته‌های نهفته‌ای وجود دارد که نشان‌دهنده این مفهوم است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که رازهای تو نمایان شود، باید از طریق عمل، خود را امتحان کنی.

هوش مصنوعی: از اوست که دین و دانش و اصول زندگی و توانایی و قدرت و تسلط بر امور سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عالم و دانشمندان را زیبایی او شگفت‌زده می‌کند و عاشقان را به انجام کار و عمل توانایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در سایه‌ی او، خاک به بلندی می‌رسد، مانند اینکه وقتی که چیزی ارزشمند و با ارزش می‌شود، قدرت و عظمت پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: قدرت خداوند می‌تواند بنده‌ای را برگزیده و او را به شکلی دیگر بیافریند.

هوش مصنوعی: در مسیر حقیقت، شجاعت و سرعت انسان بیشتر می‌شود و احساسات او، چون خون در رگ‌ها، پرانرژی‌تر و پرحرارت‌تر می‌گردد.

هوش مصنوعی: ترس و تردید از بین می‌رود و عمل زندگی به خود می‌گیرد. چشم بینا می‌تواند رازهای آفرینش را ببیند.

هوش مصنوعی: زمانی که جایگاه عبد (بنده) ثابت و محکم گردد، ظرف درخواستی او همچون جام جم (که سمبل دانش و بینش بی‌نظیر است) خواهد شد.

هوش مصنوعی: جمعیت پاک و بی‌گناه، جان و تن ما را، به نغمه‌ی لااله، سامان می‌دهند و به دور خود می‌چرخانند.

هوش مصنوعی: هیچ معبودی جز خداوند وجود ندارد، و این اصل، سرمایه و دارایی پنهان ما است که به نظم و ترتیب افکار ما کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که سخنانش از دل برآید، زندگی را سرشار از قوت و نیرو می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ی محبوب به سنگ تبدیل شود، دل از عشق او سرد نمی‌شود و اگر از یادش نرود، دل مانند گل خواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که دل‌مان به خاطر درد و رنج او شعله‌ور شد، تمام امکانات و امیدهای‌مان را نیز با یک آه از دست دادیم و نابود کردیم.

هوش مصنوعی: سوز و گداز احساسات در دل‌ها مانند آبی است که در سینه‌ها به جوش آمده و باعث شکستن و تیره شدن آئینه‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: شعله‌ای که در وجود ماست، مانند لاله می‌سوزد و جز این درد و رنج، چیزی برای ما باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: راحتی و آسودگی در پیوستن به توحید، باعث می‌شود که فرد به نورانیّت و فضیلت‌هایی چون عدالت و صداقت دست یابد، مانند شخصیت‌های برجسته‌ای چون فاروق و ابوذر که نمونه‌های عالی از این ویژگی‌ها هستند.

هوش مصنوعی: دل جایگاهی برای احساس نزدیکی و دوری است، و شوق و اشتیاق ناشی از همراهی و دوستی است.

هوش مصنوعی: ملت با وحدت و همدلی دل‌ها را روشن کرده‌اند و این نورانیت به خاطر جلوه‌ای از این حضور جمعی است.

هوش مصنوعی: مردم باید در افکار و باورهای خود یکی باشند و هدف مشترکی در دل داشته باشند.

هوش مصنوعی: انسان باید در ذات خود جاذبه‌ای داشته باشد که بتواند خوب و بد را از هم تشخیص دهد و به درستی عمل کند.

هوش مصنوعی: اگر آتش عشق الهی در دل نباشد، فکر کردن به چنین موضوعاتی ممکن نخواهد بود.

هوش مصنوعی: ما مسلمان هستیم و فرزندان خلیل‌الله (حضرت ابراهیم) هستیم؛ اگر دلیلی می‌خواهی، این موضوع را از «پدر شما» بپرس.

هوش مصنوعی: این بیت به وابستگی عمیق انسان‌ها به وطن و مهم بودن آن اشاره دارد. می‌گوید که سرنوشت ملت‌ها به ارتباط آنها با سرزمینشان بستگی دارد و این ارتباط، مبنای استواری و پیشرفت ملت‌ها را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: مهم‌ترین ویژگی یک ملت این است که در وطن خود به طبیعت و مسائل مرتبط با آن توجه و احترام بگذارد.

هوش مصنوعی: افتخار به نسب و خاندانی که داریم، نادانی است؛ زیرا در واقعیت، انسان تنها با جسم خود هستی ندارد و این جسم نیز گذرا و فانی است.

هوش مصنوعی: ملّت ما دارای مبنای خاصی است که این مبنا در دل‌های ما نهفته است.

هوش مصنوعی: ما در اینجا حاضر و آماده‌ایم و دل‌مان به غیبت دیگران وابسته است، بنابراین از وابستگی به دیگران و بندهایشان رها شده‌ایم.

هوش مصنوعی: رشته‌ئی که این مردم را به هم وصل می‌کند، مانند ستاره‌هاست؛ زیرا وقتی به آن‌ها نگاه می‌کنیم، از دید ما پنهان می‌شوند.

هوش مصنوعی: ما مانند تیر خوشه‌ی پیکانیم که با هم یک جهت، یک دیدگاه و یک اندیشه داریم.

هوش مصنوعی: ادعای ما و هدف ما یکی است و شیوه و شکل تفکر ما نیز یکسان است.

هوش مصنوعی: ما به وسیله‌ی نعمت‌های او برادر و همدل شدیم، همه به یک زبان و یک روح تبدیل گشتیم.