اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۳۶ - اگر در مشت خاک تو نهادند

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر در مشت خاک تو نهادند</p></div>
<div class="m2"><p>دل صد پارهٔ خونابه باری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز ابر نو بهاران گریه آموز</p></div>
<div class="m2"><p>که از اشک تو روید لاله زاری</p></div></div>

کلیات اشعار فارسی مولانا اقبال لاهوری با مقدمهٔ احمد سروش - تصویر ۲۶۷

بخش ۳۷ - دمادم نقش های تازه ریزد

اگر در مشت خاک تو نهادند
دل صد پاره خونابه باری
ز ابر نو بهاران گریه آموز
که از اشک تو روید لاله زاری

هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق نویسنده نسبت به طبیعت و دردهای انسانی اشاره دارد. شاعر می‌گوید اگرچه خاک را در دستان ما قرار داده‌اند، دل ما پر از غم و درد است. او از طبیعت و بارش باران به عنوان نماد تسلی و رشد یاد می‌کند و می‌گوید که اشک‌های ما می‌تواند زاینده گل‌ها و زیبایی‌ها باشد.

بخش ۳۵ - سریر کیقباد ، اکلیل جم خاک

بخش ۳۶ - اگر در مشت خاک تو نهادند

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/25938

هوش مصنوعی: اگر دل شکسته و پر درد را در دست تو قرار دهند، باری از خون و اندوه را به دوش کشیده‌اند.

اگر در مشت خاک تو نهادند

دل صد پارهٔ خونابه باری

هوش مصنوعی: از ابر جدید بهاری یاد بگیر که از اشک تو، گل‌ها و لاله‌ها به‌وجود می‌آید.

ز ابر نو بهاران گریه آموز

که از اشک تو روید لاله زاری

بخش ۳۶ - اگر در مشت خاک تو نهادند

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

بخش ۳۶ - اگر در مشت خاک تو نهادند به خوانش مخدوم حسان لاهوری