هوش مصنوعی: به یاد روزهایی می‌افتم که در باغ‌های زیبای فرنگ بودم، جایی که لیوان شرابم از آئینهٔ اسکندر هم درخشان‌تر بود.

هوش مصنوعی: چشمان زیبا و سرمست آن نوشنده، خالق شراب را به یاد می‌آورد، و کسی که شراب را در دست دارد، مانند پیغمبری است که نغمه‌های او را به گوش می‌رساند.

هوش مصنوعی: ظاهر او بدون موسی (کلیم) و وجودش بدون ابراهیم خلیل است. عقل سرکش به تنهایی می‌تواند عشق را به غارت ببرد.

هوش مصنوعی: در هوای این مکان، حس و حال گرمی که ناشی از آه و ناله باشد وجود ندارد. اینجا، در این میخانه، هیچ نشانه‌ای از لغزش و بی‌تابی خالی از دل‌مشغولی و بی‌قیدی نیست.