هوش مصنوعی: من همیشه آرزو می‌کنم که چهرهٔ آن ماه زیبا را ببینم، در حالی که دست بر سینه گذاشته‌ام و نگاهی به لب بام دارم.

هوش مصنوعی: حسن می‌گفت که شام را به صبح نمی‌پرستد، اما عشق می‌گفت که من همیشه شوری و هیجان دارم.

هوش مصنوعی: نه در حال حاضر در قید و بندم، نه نگران فردا هستم، نه بار سنگینی روی دوشم دارم، نه در حال پایین رفتن هستم و نه بالا رفتن. هیچ مقام و موقعیتی برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من در جستجوی جامی هستم که رازهای مرا در خود دارد و باده‌ای می‌نوشم که مرا به شادمانی و دلیری می‌کشاند، در جاهایی که مغان و عارفان در آنجا حضور دارند.

هوش مصنوعی: من بدون نیاز، از شور و شوق خود رها نمی‌شوم. ای مرغ زیبای من، از کنار من نگذرجو و از دوستم پیامی برایم آورده‌ای.

هوش مصنوعی: من پرده را کنار می‌زنم و در حین صحبت کردن پنهان هستم. مانند شمشیری خون‌آلود که خود را در سایه‌ای پنهان کرده‌ام.