هوش مصنوعی: به او سلامی بفرست که آن جوان با چهره تند و تیزش، با یک نگاه خود، شعله‌ای به جان آرزوهای یک شهر زد.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق یک شخص در مورد درد و رنج اوست. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که کسی که به عمق درد او واقف است، در واقع همان دلی است که درک می‌کند که او با وجود اعلام توبه، همچنان درگیر مشکلات خود است و نتوانسته نقص‌ها و شکست‌هایش را کاملاً برطرف کند. در واقع، او هنوز هم با مسائل و چالش‌هایش دست و پنجه نرم می‌کند.

هوش مصنوعی: ای بلبل، من بارها درباره وفای او با تو صحبت کرده‌ام. تو دوباره در کنار او هستی، اما همچنان از این بوی رمیده و گمشده دوری می‌کنی.

هوش مصنوعی: برای یافتن حقیقت زندگی، باید به تپش و حرکت زندگی توجه کرد، و بی‌تحرکی در زندگی همچون نشستن در آب را ننگین می‌داند.

هوش مصنوعی: خوشحالم که عشق را پایدار ساختی و از درد و رنج جستجو، درمانی برای عاشقان نیافریده‌ای.

هوش مصنوعی: تو گفتی که وصالم را جستجو نکن، زیرا بالاتر از خیال من است. برای این حالتی که دارم، عذری نو به وجود آوردی که آن اشک‌ها بهانه‌ای برای جستجوی تو شدند.

هوش مصنوعی: از ناله و آواز غمناک بر گلستان، غوغایی برپا کن تا زمانی که درد در سینه فشرده شود و اجازه ندهی سر و صدا و گلایه‌ای باشد.