هوش مصنوعی: به خاطر این مناسبت در این مراسم، تصمیم دارم شعری بنویسم و پیامی به دوستان و آشنایان بفرستم.

هوش مصنوعی: در جایی که سخن گفتن ممکن نیست، من به زبان چشم‌هایم داستان دل را بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر تماشای چهره‌ات، با نگاهی خالص و پرشور به اشک‌هایم می‌نگرم.

هوش مصنوعی: اگرچه مانند یک غنچه ممکن است به من آسیب بزنند، اما به خاطر عشق و شوقی که دارم، مانند آفتاب می‌درخشم و می‌رویم.

هوش مصنوعی: وجود من مانند موجی است که از طغیانی بی‌پروا ناشی می‌شود. پس فکر نکن که من در این دریا به دنبال یک ساحل می‌گردم.

هوش مصنوعی: بین من و او ارتباطی وجود دارد که به نظر و نگرش وابسته است. حتی اگر از هم دور باشیم، همیشه حس نزدیکی به او دارم.

هوش مصنوعی: چشمم همچون پرده‌ای، تصویری از دنیا را به نمایش گذاشته است که به خاطر جادوگری و فریب کاری به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: درون این فضای محدود و بسته نمی‌توانستم جای بگیرم؛ آسمان قدیمی و وسیع مانند برشی از خار در کنارم بود.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم در آشیانه‌ای قرار بگیرم، زیرا از لذت پرواز کردن لذت می‌برم. گاهی بر روی شاخه گل می‌نشینم و گاهی هم کنار لب جوی.